เกิดเป็นคนทั้งที อย่าเนรคุณคนที่เขายื่นมาช่วยคุณ ในยามที่ลำบาก

เกิดเป็นคนทั้งที อย่าเนรคุณคนที่เขายื่นมาช่วยคุณ ในยามที่ลำบาก

เกิดเป็นคนทั้งที อย่าเ น ร คุ ณ คนที่เขายื่นมา ช่ ว ย คุณใน ย า ม ที่ลำ บ า ก  น้ำใจ และ การตอบแทนนั้น หากมีคนมาเคยช่ วยเหลือเราย ามลำบ าก ถ้ายังทดแทนบุญคุณไม่ได้ ก็อย่าไปแ ว้ ง กั ดเขา

แล้วส อ นว่า อย่าไว้ ใจมนุ ษย์ มันแสนสุด ลึกล้ำ เหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์ พันเกี่ยว ที่เลี้ยวลด ก็ไม่ค ด เหมือนหนึ่งใน น้ำใจคน พูดถึงเรื่องของ น้ำใจคน ทำให้นึกถึงประโยคที่เคยเห็นพูดถึงบ่อยๆคือ อย่าจำว่าเราทำดีกับใคร แต่ให้จำว่าใครทำดีกับเรา

พูดน่ะมันง่าย แต่ทำน่ะ มันยากนะ เรื่องที่จะห้าม หรือ สั่งตัวเองให้จำ หรือ ไม่ให้จำอะไร เอาจริง ๆ ทีแรกผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับประโยคนี้เท่าไหร่นัก ทำไมเราถึงต้องไม่จำว่าเราทำดีกับใครล่ะ ก็ในเมื่อมันเป็นเรื่องดีๆ จริงมั๊ย

แต่ตอนนี้กลับคิดว่า ลืม ๆ มันซะบ้างก็อาจจะดีกว่า เพราะถ้าในวันนึงที่คุณเดื อ ดร้อน ต้องการความช่ วยเหลือ แล้วคนที่คุณเคยมีน้ำใจต่อเขา เคยช่วยเหลือเขา เขาไม่หยิบยื่นน้ำใจให้คุณ ไม่ช่วยเหลือคุณทั้ง ๆ ที่สามารถหยิบยื่นน้ำใจ สามารถช่ วยเหลือคุณได้

คุณอาจจะจุกจนพูดไม่ออกเลยเชียวล่ะ ซ้ำร้ า ย กว่านั้น หากคุณพูดถึงเรื่องที่คุณเคยช่วยเขาไว้เมื่อยามเดื อ ด ร้ อ น คุณพูดถึงเรื่องที่คุณเคยมีน้ำใจให้เขา คุณอาจจะกลายเป็นคนลำเลิกบุญคุณ หรือ เป็นคนทวงบุญคุณทันที

เรื่องทำนองนี้ผมก็เคยเจอกับตัวเองมาแล้ว และยอมรับว่า ทำใจยากอยู่ที่จะไม่รู้สึกอะไร บางครั้งเราก็อยากเปลี่ยนมาเล่นบทเป็นผู้รับบ้าง ไม่ใช่เล่นแต่บทผู้ให้ แต่เรื่องนี้ ได้ส อ น ให้ผมรู้ว่า

1 เวลาที่ใครทำอะไร หรือ ให้อะไรเรามา เราจงตอบแทนเขาเท่าที่เราจะทำได้เมื่อมีโอกาส โดยไม่ต้องรอให้เค้าร้องขอ

2 อย่าคาดหวังการสำนึกคุณจากคนอื่น แต่จงมีสิ่งนี้ในตัวเอง

3 การแบ่งปันน้ำใจ จงให้แด่คนที่คู่ควรจะได้รับ

บางครั้งเราก็ต้องคัดเลือกคนที่จะเข้ามาในชีวิต ทั้งเพื่อน สังคมที่อยู่ คู่ชีวิต ซึ่งคนบางประเภทก็ไม่ควรคบหาด้วย ไม่ควรให้ความช่วยเหลือ คนบางประเภทก็ดีจนใจห าย อยากมีไว้เยอะๆ


ที่มา...http://deesoulmuch.com/372/