ไม่ว่าจะรวยแค่ไหน ประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่ ก็ต้องกตัญญูต่อพ่อแม่




ไม่ว่าตอนนี้จะมีชีวิตดีแค่ไหน ประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่ ก็ต้องกตัญญูต่อพ่อแม่!

คนจีนโบราณกล่าวไว้ ลูกไปทำงานต่างประเทศ “เลี้ยงเสียเปล่า”, ลูกได้ดิบได้ดีมีชื่อเสียง “เลี้ยงให้คนอื่น”, ลูกไม่มีหน้ามีตาอยู่กับพ่อแม่ แก่แล้วก็พึ่งพาได้

ทำไมถึงพูดแบบนี้ ? เพราะว่ายิ่งลูกก้าวหน้า ก็ยิ่ง “ห่างออกไป” ไปได้ดิบได้ดีในต่างที่ต่างถิ่น แม้ว่าจะส่งเงินกลับมาเสมอ แต่ก็ทดแทนความอบอุ่นของการอยู่ข้าง ๆ ไม่ได้ ไม่สามารถตอบแทนบุญคุณได้จริง ๆ มีแค่ลูกที่ไม่ได้มีหน้ามีตา ถึงจะทำงานอยู่แถวบ้านเกิด อยู่กับพ่อแม่ แม้ว่าจะไม่มีเงิน แต่ก็อยู่เป็นเพื่อนทุกวัน ดูแลพ่อแม่ตอนแก่

เทียบกันแล้ว ลูก ๆ ที่ได้ดิบได้ดี แสดงความกตัญญูด้วยวัตถุ ในขณะที่ลูกที่ไม่ได้มีหน้ามีตา แสดงความกตัญญูด้วยการเอาใจใส่ โดยเฉพาะครอบครัวที่มีพี่น้องเยอะ ก็จะยิ่งเห็นชัด ถ้าเป็นลูกคนเดียว ลูกไป ๆ มา ๆ ปีละไม่กี่ครั้ง คนแก่อยู่บ้านก็เหงา

พวกเรามักจะพบว่า ลูกที่ได้ดิบได้ดี จะเป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่ตั้งแต่เล็ก ๆ ได้รับความใส่ใจและความรักมากกว่า เป็นความภาคภูมิใจของพ่อแม่

เวลามีแขกบ้าน หรือพ่อแม่พาไปพบญาติพี่น้อง ก็มักจะชมลูกที่เรียนดีไม่หยุด เวลาพูดก็เสียงดังโดยไม่รู้ตัว

ส่วนลูกไม่มีหน้ามีตา ก็ไม่ใช่คนโปรดของพ่อแม่ เป็นคน “ไม่มีประโยชน์” ในสายตาพ่อแม่ มักจะโดนดุโดนตีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บางครั้งพ่อแม่มักจะละเลย คิดว่า “ขายหน้า”, “เลี้ยงเสียข้าวสุก”

ตอนที่พ่อแม่มอบ “ความรัก” ให้กับลูกที่มีหน้ามีตา พวกท่านก็ค่อย ๆ อายุมากขึ้น เงินทองก็เริ่มหมดไป เพื่อส่งเสียให้ลูก ๆ เรียนหนังสือ

จากนั้นพ่อแม่ก็เอาของเหลือ ๆ ไม่กี่อย่าง ยกให้ลูกที่ตนเห็นว่าไม่ได้ความ ทำให้ลูกประเภทนี้ไม่เคยได้อะไรเลย ทำได้แค่ทำงานบ้านหาเลี้ยงชีพไปวัน ๆ ใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก

“ญาติที่อยู่ห่างไกลเทียบไม่ได้กับเพื่อนบ้าน” เมื่อพ่อแม่แก่ตัวลง จะฝากความหวังไว้ที่ใคร? คิกว่าเงินทองจะแทนที่ความเอาใจใส่ หาข้าวหาน้ำให้กินได้มั้ย ? แม้ว่าจะมีเงินไปอยู่บ้านพักคนชรา ก็รู้สึกว่างเปล่า เหงาอย่างเลี่ยงไม่ได้ มีลูก ๆ ที่รับพ่อแม่ไปอยู่ด้วยกันในเมือง แต่พ่อแม่ก็ไม่คุ้นเคย หรืออาจจะเกิดปัญหาระหว่างวัย อยู่ด้วยกันไม่รอด ต่อให้บ้านใหญ่โตหรูหราแค่ไหน ก็สู้บ้านตัวเองไมได้ คนชราส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะแก่อยู่ที่บ้านตัวเอง

พ่อแม่แก่แล้ว ไม่มีลูก ๆ คอยดูแล แม้ว่าจะมีลูก ๆ บางคนเถียง “พ่อแม่เลี้ยงพวกเรามา เราเป็นสายเลือดของท่าน” จะใจร้ายไม่ดูแลท่านได้ยังไง

ถ้าคุณไปได้ดิบได้ดีมีหน้ามีตา อย่าลืมกลับบ้านบ่อย ๆ กลับไปดูแลพ่อแม่ เงินทองเทียบไม่ได้กับเวลาที่ไปอยู่ข้าง ๆ


ที่มา...share-si.com
ไม่ว่าจะรวยแค่ไหน ประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่ ก็ต้องกตัญญูต่อพ่อแม่ ไม่ว่าจะรวยแค่ไหน ประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่ ก็ต้องกตัญญูต่อพ่อแม่ Reviewed by Dusita Srikhamwong on พฤษภาคม 13, 2563 Rating: 5


ไม่มีความคิดเห็น:

ขับเคลื่อนโดย Blogger.