เพราะศีลเสมอกัน ชอบอะไรเหมือนกัน จึงอยู่ด้วยกันได้

เพราะศีลเสมอกัน ชอบอะไรเหมือนกัน จึงอยู่ด้วยกันได้


เคยสังเกตไหม เมื่อเราอยู่ใกล้ผู้มีอุปนิสัยอย่างไร

นานๆเข้า เรามักจะมีอุปนิสัยเช่นนั้น..

เมื่อเราอยู่ใกล้คนมักโกรธ

นานเข้า เราก็จะเป็นคนโกรธง่ายโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเราอยู่ใกล้คนที่ชอบให้ทาน

นานเข้า เราก็จะชอบให้ทานไปโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเราอยู่ใกล้คนที่รักษาศีล

นานเข้า เราก็จะเริ่มรักษาศีลโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเราอยู่ใกล้ผู้หมดกิเลส

นานเข้า กิเลสในตัวเราก็จะลดลงโดยไม่รู้ตัว…

เพียรพยายามยามอยู่ใกล้ เพียรพยายามซึมซับ

สิ่งดีๆ จากผู้คนดีๆ รอบข้างเรา

ยิ่งห่างไกลคนพาล ได้มากแค่ไหน

ยิ่งเข้าใกล้บัณฑิต มากเท่าไร

ยิ่งเป็นมงคลชีวิต แก่ตัวเรามากเท่านั้น..

ผึ้งมันรู้ว่าแมลงวันนั้นไม่สะอาดพอ ไม่ชอบตอมของสวยๆงามๆ

แมลงก็รู้ว่าตัวเองชอบอะไร จึงไม่เคยไปกินน้ำหวานในดอกไม้กับผึ้ง

ศีลไม่เสมอกัน มันคบกันได้ไม่นานหรอก…

แมลงวันไม่เคยชวนกันไปกินน้ำหวาน

มันชวนกันไปกินแต่ขี้ กินแต่ของเน่าเสีย

เช่นเดียวกัน คุณก็ไม่เคยเห็น… ผึ้ง

ชวนกันไปตอมขี้ กินของเหม็นๆ เหมือนกัน

ถ้าศีลไม่เสมอกัน ก็อยู่ร่วมกันไม่ได้

เพราะ ชอบอะไรคล้ายๆกัน จึงอยู่ด้วยกันได้

ต้องพวกเดียวกัน คุยเรื่องเดียวกัน ถึงอยู่กันได้

คนแบบเดียวกันดึงดูดพวกเดียวกัน

ชอบแว้น เขาก็ไปจับกลุ่มซิ่งรถ

ชอบเข้าวัด ก็ชวนกันไปนุ่งขาวห่มขาว ปฎิบัติธรรม

เราสนิทชิดเชื้อกับคนแบบไหน นั่นแปลว่าเราเป็นคนแบบนั้น

เราคุยเราคบกับคนแบบไหนแล้วสบายใจ ไม่อึดอัดใจ

ให้รู้ไว้เลยเรากำลังจะกลายเป็นพวกเดียวกับเขา

พวกเดียวกันมันจะชวนกันทำ

ในสิ่งที่มันชอบเหมือนกันคิดเหมือนกัน

ไม่มีใครตักเตือนกันได้ เพราะชอบเหมือนกัน

ถ้าอยากรู้ว่าใครเป็นคนแบบไหน

ให้ดูคนที่เขาคุยด้วยคบด้วยสนิทด้วยก็รู้

เพราะถ้าไม่ใช่พวกเดียวกัน

ศีลไม่เสมอกัน… มันคบกันไม่ได้หรอก


ที่มา สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
และ https://heartmakes.com/5234