อโหสิกรรมให้เขาไปเถอะ แม้ว่าเขาจะทำเราเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม

อโหสิกรรมให้เขาไปเถอะ แม้ว่าเขาจะทำเราเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม


ในชีวิตนี้ คนเราเกิดมาก็ต้องประสบพบเจอกับกองทุกข์มากมายมหาศาล

ธรรมะ คำสอนของพระพุทธองค์ จึงสอนให้ทุกชีวิตเข้าใจและ อยู่ร่วมกับทุกข์

เมื่อละวางใจได้ ก็จะทุกข์น้อย จนรู้สึกเฉยๆ กับทั้งทุกข์และสุขที่ผ่านเข้ามา

พระนักปฏิบัติ ครูบาท่านทั้งหลาย เห็นถึงเหตุและผลตรงนี้ จึงอยากตัดจากกองทุกข์ทั้งมวล

ต้นเหตุแห่งทุกข์ คือการตัดไฟแต่ต้น นั่นคือ ไม่ต้องเกิด ก็ไม่ทุกข์อีก

โกรธ โมโห อาฆาต มาดร้ายใคร ก็อโหสิกรรมเขา

ใครทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ เบียดเบียนชีวิตเรา และคนที่เรารัก ก็อย่าไปคิดแก้แค้นเอาคืน

ไม่ใช่โง่หรอก เพียงแต่ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ไม่เห็นประโยชน์อันใด ที่จะตามแก้แค้นเอาคืน เพื่อให้ได้ความสะใจเพียงชั่วครู่

แต่ต้องเวียนว่ายในวัฏจักรนั้นยาวนาน เกิดใหม่ก็ต้องเจอคนเหล่านั้นซ้ำๆ ไม่เขาชดใช้เรา เราก็ต้องชดใช้เขา

เวลาที่เราทุกข์ ท่านทั้งหลายยังไม่เรียนรู้บทเรียนนั้นอีกหรือ ว่ามันทุกข์ทรมาน เจ็บปวดเพียงใด

ยังอยากเจอ อยากเจ็บ อยากทุรนทุรายซ้ำๆ วนเวียนไม่จบสิ้นอีกทำไม?

คนเราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมที่ทำ ทุกเหตุในชีวิตไม่มีความบังเอิญ

มีแต่ถูกกำหนดด้วยผลของกรรม ที่เกิดจากการกระทำของเราทั้งนั้น

เมื่อบุญมาก บุญก็จะช่วยนำพาเราให้ห่างความทุกข์

แต่เมื่อความทุกข์ไล่หลังมาทัน เราต่างก็ต้องชดใช้ทุกคน

วางลงเถอะหนา ใจที่ยึดมั่นถือมั่น ไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมวาง

จะแบกให้หนัก ถือให้เหนื่อยอยู่ทำไม หนทางหลุดพ้น คือ ธรรมะ

คำสอนของพระพุทธองค์ อยู่ตรงหน้าแล้ว ท่านจงถามตัวเองเถิด

อยากหลุดพ้นจากกองทุกข์ที่เราขุดฝังตัวเองไหม?



ที่มา thatlikegood