อย่าเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟังมาก เพราะบางคนรับฟัง แต่ลับหลัง “นินทา”

อย่าเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟังมาก เพราะบางคนรับฟัง แต่ลับหลัง “นินทา”

คงเคยได้ยินคำที่กล่าวไว้ว่า “มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ” แต่ในความเป็นจริงแล้วที่สิ่งมีชีวิตบนโลกล้วนมีทั้งความดี ความเลวปะปนกันไป ไม่มีใครเป็นสีขาวหรือสีดำ ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นสีเทา ที่มีความเข้มต่างกันไป คงเป็นจริงๆอย่างเขาว่า และ ยังคงใช้ได้ใน ทุกยุค ทุกสมัย

การเที่ยวบอกความทุกข์ให้ทุกๆคนได้รับรู้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการประจานตัวเอง อย่าป่าวประกาศ “ความทุกข์” ของเรา ให้ทุกคนฟัง เพราะ “บางคน” ต่อหน้าก็รับฟัง แต่ “ลับหลัง” กลับนำไปนินทา

ยิ่งรู้มาก ยิ่งช้ำใจ น้ำใส่ๆ ใช่ว่าจะสะอาด รู้หน้า ไม่รู้ใจ คนสนิท ใช่ว่าจะไม่หักหลัง 

อย่าปรับทุกข์ “พร่ำเพรื่อ” อย่ารีบ “เชื่อใจใคร” อย่าเที่ยวไปเล่า “ความลับ” ของเราให้กับทุกคนรู้ 

ธรรมชาติของ “ตา” มองไม่เห็นถึง “หัวใจ” ดังนั้น ธรรมชาติของ “หัวใจ” ก็ไม่ควร…ตัดสินใคร “ด้วยสายตา”

คุณทำดีกับคนอื่น แต่ใช่ว่าคนอื่นจะดีกับคุณ คุณไม่เคยนินทาให้ร้ายใคร แต่เป็นไปไม่ได้ ที่จะไม่มีใครนินทา ให้ร้ายคุณในสังคมที่หวังแต่ผลประโยชน์ อย่าไว้ใจ หรือให้ใจใครมากนัก เรื่องส่วนตัว อย่าป่าวประกาศให้ใครรู้มาก ถ้าไม่จำเป็น

ประสบการณ์ จะสอนให้คุณรู้จักเลือกคบคน วางตัว และ รักษาระยะห่าง มิตรแท้ หรือ ศัตรู จะเผยให้เห็นชัดเจนที่สุด ตอนที่คุณ ” ล้ม ”

ฝากไว้ให้คิด : เวลามีคนมา “เกลียด” คุณ แท้จริงแล้วเขาไม่ได้เกลียดคุณ เขาแค่อิจฉาคุณที่คุณมีดีกว่าเขา เพราะเขารู้ตัวว่าไม่มีอะไรดีสู้คุณได้ เพราะลึกๆแล้วเขาไม่ชอบตัวเอง

ที่มาจาก : rugyim