เคยทำอะไรไว้กับใคร ก็เตรียมรับ “ผลกรรม” นั้นไป

เคยทำอะไรไว้กับใคร ก็เตรียมรับ “ผลกรรม” นั้นไป


มีธรรมข้อหนึ่งบอกว่า

หากเรากตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ ธรรมข้อนี้จะคุ้มครอง

ป้องกันภัยอันตรายทั้งมวลที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

การกตัญญูต่อพ่อแม่จึงเป็นเรื่องสำคัญยิ่งในชีวิต

บางคนบอกได้พ่อแม่ไม่ดียังต้องกตัญญูหรือ

อย่าลืมว่าแค่ความคิดที่ว่าพ่อแม่เป็นคนไม่ดี

ก็สร้างบาปให้กับลูกแล้ว จงแยกดี-ไม่ดีกับกตัญญูให้ออกจากกัน

การทดแทนพระคุณพ่อแม่ที่ท่านได้ฟูมฟักให้ข้าวปลา

ให้ความรู้ให้ชีวิต ให้เลือ ดเนื้อ ทดแทนอย่างไรก็ไม่มีวันหมด

บางคนถามต่อว่าแล้วหากพ่อแม่ทอดทิ้งไป ไม่ส่งเสียไม่เลี้ยงดู เราผิดหรือ?

แม้นท่านไม่ได้เลี้ยงดูแต่การทดแทนบุญคุณตามสมควร

คือสิ่งที่พึ่งกระทำ ไม่ใช่ไม่ส่งเสีย เลี้ยงดู ผลักไสไล่ส่งท่าน อย่าก่อเวรสร้างกรรมกับบุพการี ไม่เช่นนั้น ชาตินี้จะทำบุญกับใครไม่ขึ้น จบการก่อเวรสร้างกรรมใหม่เพิ่ม

ภพชาติหน้าจะได้หลุดพ้น ไม่ต้องมาพบเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้อีก

คำว่าตามกำลังในที่นี้คือ ตนเองไม่ลำบาก ส่งเสียเลี้ยงดูคนที่ดูแลเลี้ยงดูเรามาไม่ทอดทิ้งเราไปไหนให้ดี จากนั้นค่อยหยิบยื่นให้กับคนที่ทิ้งร้างเราไปตั้งแต่ยังเด็ก

พ่อแม่ดีเกิดเป็นลูกอิ่มเอม

พ่อแม่ชั่ วเกิดเป็นลูกเศร้าหมอง

ทำกรรมร่วมกันในอดีตหรอกชาตินี้จึงเกิดมาเป็น พ่อแม่พี่น้องกัน


เครดิตจาก : นามบุญ
ที่มา...http://www.junjaonews.com/archives/24004