เพราะความใจดีจนเกินไป ทำให้บางครั้งเราดูคนผิด

เพราะความใจดีจนเกินไป ทำให้บางครั้งเราดูคนผิด

คนหลายคนมักจะเคยได้ยินกับคำพูดที่ว่า “จิตใจมนุษย์ ยากแท้หยั่งถึง” คนบางคนที่เราคิดว่ารู้จักเขาดี แต่ความจริงแล้วเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด รู้หน้าไม่รู้ใจ และเชื่อว่าหลายๆเคยได้ให้ความช่วยเหลือจากคนรอบ ข้างคนรู้จักมานักต่อนัก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ แต่สิ่งที่คุณได้รับกลับคงจะหนีไม่พ้นอยู่ที่ว่า “ทำคุณคนไม่ขึ้น” มันไม่ใช่เรื่องของการทำความดีหรือความใจดีของเราเป็นเรื่องสูญเปล่า แต่ในบางครั้งเราเลือกที่จะเชื่อใจคนคนนั้นมากจนเกินไปจะมาทำร้ายตัวเราเอง

ในบางครั้ง ที่เราดูคนผิด ไม่ใช่เพียงพอแล้วมองไม่เห็นแต่นั่นเป็นเพราะความใจดีของตัวเรา

ในบางครั้ง ที่เราช่วยคนผิด ไม่ใช่เพราะเราโง่แต่เราเห็นถึงความรู้สึกมากจนเกินไป

ในบางครั้ง ที่เรายอมจำยอม ไม่ใช่เพราะอะไรเหตุผลแต่เป็นเพราะไม่อยากโต้แย้งเพื่อการเอาชนะ

“กาลเวลา” จะเป็นเครื่องพิสูจน์ใจคนให้เราได้เห็นความจริงเปิดโปงสิ่งที่มีอยู่ ใครเป็นคนพูดจริงใครเป็นคนพูดไม่จริง กาลเวลาเหล่านั้นจะเป็นตัวบอกได้เอง

เป็นคนดีระดับไหน ถึงได้ชื่อว่า “ดีเกินไป”

1. แม้ตัวเราเองจะไม่ได้เป็นคนทำผิด แต่ก็เลือกที่จะ “ขอโทษ” เป็นฝ่ายยอมรับผิดเสียเองทั้งๆที่ไม่ได้เป็นคนทำ

2. เสียสละตัวเองมากเกินไป เห็นแก่คนอื่นมากเกินไป จนลืมคิดความรู้สึกของตัวเอง ช่วยเหลือคนอื่นมากเกินไปจนลืมที่จะช่วยเหลือตัวเอง

3. เจ็บแล้วไม่จำ ให้อภัยทุกคนเสมอ ให้อภัยได้ตลอดเวลา ไม่จดจำความผิดที่เขาเคยกระทำกับตนเอง ถูกเขากระทำซ้ำแล้วซ้ำอีก เหมือนไม่เข็ดหลาบ ถูกเขาหลอกแล้วหลอกอีก เอาเปรียบแล้วเอาเปรียบอีก เหมือนคนโง่ที่ไม่เรียนรู้ชีวิตเพราะดีเกินไป

การเป็นคน “ดีเกินไป” หรือ การทำ “ดีเกินไป” นั้น ย่อมนำความเดือดร้อนมาสู่ตนเอง ไม่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง มิหนำซ้ำ ยังเป็นการส่งเสริมให้คนอื่นได้ใจ และชอบเอารัดเอาเปรียบต่อไปเรื่อย ๆ

การเป็นคนดี พอเหมาะพอควร คือ การทำดี โดยที่ตนเองไม่เดือดร้อน ไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบ คนดีต้องรักตนเองก่อน จะทำดีอย่างไรก็อย่าให้ตนเองเดือดร้อน และควรทำดีให้ถูกคน ทำดีกับคนที่รู้จักสำนึกในความดีของคนอื่น หากคนไหนไม่สำนึก ไม่จดจำความดีของคนอื่น เราก็จงเลิกทำดีกับเขา เอาเวลาของเราไปทำดีกับคนที่ดีจะดีกว่าเสียเวลาให้กับคนที่เห็นการทำดีเป็นความโง่ ถูกเขาเอารัดเอาเปรียบ จงอย่าดีเกินไป

ขอให้คุณเป็นคนดีที่ไม่เดือนร้อนใคร และไม่เดือดร้อนตัวเอง ที่สำคัญขอให้จำไว้ว่าไม่มีการทำความดีใดเป็นเรื่องสูญเปล่า


ขอบคุณข้อมูลจาก : วิภาดา กิตติโกวิท