ในวันที่คุณสูญเสียทุกๆอย่าง คุณจะได้เห็นทุกๆสิ่ง และ นิสัยของทุกๆคน

ในวันที่คุณสูญเสียทุกๆอย่าง คุณจะได้เห็นทุกๆสิ่ง และ นิสัยของทุกๆคน



” วันที่เราไม่เหลืออะไร … คือวันที่เราจะได้เห็นอะไร “

คนที่ยังมีครบแทบจะไม่รู้สึกอะไรกับประโยคนี้

แต่คนที่เคยก้าวผ่าน

คำว่าชีวิตนี้จากเคยมี เคยได้ เคยเป็น

แล้ววันหนึ่งแทบไม่เหลืออะไรสักอย่าง

แม้กระทั่งกำลังใจให้ตัวเอง มันเศร้ามากนะ

….

ความรู้สึกโดดเดี่ยว สิ้นหวัง ท้อแท้

หดหู่ เศร้า เหงา เซ็ง หมดอาลัยตายอยากนี่

เหลียวหาใครสักคนไม่มี เป็นความรู้สึกแย่

ที่อยากจะบรรยายมันออกมาได้หมด

สิ่งเหล่านี้ ไม่ได้ใช้สิทธิ์พิเศษแลกมา

แต่ทุกๆ คนมีสิทธิ์ที่จะได้เท่าเทียมกัน

…..

แหละนี่คือเหตุผล

ว่าทำไมเราต้องอยู่คนเดียวให้เป็น

ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเองให้ได้

และรักตัวเองให้มากพอ

แม้วันหนึ่งไม่มีใครรัก เรายังเหลือตัวเราที่ยังรักและต้องการตัวเราที่สุด

เพราะไม่ว่าชีวิตจะเจอเรื่องราวที่ก้าวผ่านยากที่สุด สุดท้ายก็มีแค่ตัวเราที่ต้องผ่านไปให้ได้

แล้วเมื่อผ่านไปได้คุณจะรู้ว่าคนที่ยังอยู่ สำคัญมากกว่าคนที่หายไปแน่นอน แล้วเมื่อคนที่หายไปอยากเดินกลับมาอีกครั้ง เขาจะทำให้เรารู้ว่า ชีวิตเราไม่จำเป็นต้องมี(เขาเหล่านั้น)ก็ได้



Cr. fwd Line