ย า มเฒ่าแล้วนะสุขให้มาก โกรธให้น้อย ( อ่ า น แล้วใจเย็น)

ย า มเฒ่าแล้วนะสุขให้มาก โกรธให้น้อย ( อ่ า น แล้วใจเย็น)

ใกล้บั้ น ป ล า ยชีวิต จงโ ม โ หให้น้อยลง

แล้วใช้ชีวิตให้มีความสุขเถิด

เป็นอีกหนึ่งบทความที่ให้ข้อคิดที่ดีมากๆช่วงชีวิตคนเรา

เมื่อเรามีชีวิตอยู่ ยังไงเราก็ต้องอ่อนล้ๅ

ตลอดชีวิต เพราะชีวิตเราคือการก้าวเดินตลอด ย า ก ลำบาก

ทั้งชีวิตยุ่ งมาแทบตลอดชีวิตเลย เวลาหาเงินมาเท่าไหร่

ก็ต้องมีใช้ไป สมบัติจำเป็นต้องมีเท่าไหร่ จึงเรียกว่า

มีผื นป่าและภูเขาแห่งเงินทอง

แลกกับสุขภาพหรือความดูแลร่างกายตนเองไม่ได้สมบัติล้ำค่า

บนโลกนั้นหาย า ก นะ

แต่สุ ข ภ า พ ที่ดี นั้นหาซื้อที่ไหนไม่ได้ใช้จ่าย อด ออม

ตอนแก่กลับไม่มีใครมาแลดูรู้จักใช้ชีวิต

อย่ างรอบคอบ แล้วสุดท้าย ความสุขคือปล่อยวาง

เมื่อหิวก็กิน ง่วงเราก็นอน

เมื่อคิดปล่อยวาง ทั้งชีวิตของคุณก็จะสุขใจเมื่อมีชีวิต

อยู่ไม่กล้ๅใช้ สุดท้ายเงิน

ที่หามาได้เมื่อคุณหมดลม ก็เป็นเพียง กระดาษนั่นแหละ

ตลอดชีวิตนี้หากคิดให้ดี ทุกอย่ างเพียงสิ่ง ชั่ ว คราว ไม่สำคัญแล้ว

เมื่อไม่ได้สิ่งใด ก็ปล่อยมือ และรู้จักอวยพรบางสิ่งที่ไม่ได้มา

ก็มองเพียง คุณยังไม่คู่ควรไม่จำเป็นเลย

ที่ต้องไปไขว่ขว้า ทั้งที่รู้ว่า มันไม่ได้มารั้งแต่จะมีคน เ ก ลี ย ด

ไม่จำเป็นต้อง ดิ้ น ร น รั้งจะทำให้คนรำคๅญ“ส ร ร พ สิ่ง”

เป็นสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิต“เงิน ท อ ง ”

เป็นสิ่งจำเป็น ที่ใช้สำหรับการใช้จ่าย“บ้ า น ”

เป็นที่อยู่ อาศัยให้กับเรา

“ร ถ ย น ต์ ” เป็นการ ค ม น า ค ม ขนส่งไม่ว่าส ร รพสิ่ง

เห ล่ า นี้ จะเป็นสิ่งดีที่สุดหรืออย่ างไรขอให้หวงแค่

“ใบหน้า” ของคนในครอบครัวมี “รอยยิ้ม”

หรือไม่ก็พอคิดให้ ท ะ ลุ แล้วมองให้ไกล เรียบง่ายนิด

สั บ ส นหน่อย เบิกบาน อยู่อย่ างมีความสุขคนๆหนึ่ง

จะเดินได้ไกลแค่ไหน “กุญแจสำคัญ”

คือใครจะเดินอยู่เคียงข้างคุณหนทางข้างหน้า

ฉันจะเดินเคียงข้างคุณเอง


ที่มา สบายตา