จิตที่แบกแล้วลำบากที่สุด คือจิตที่ไม่รู้จักปล่อยวาง

จิตที่แบกแล้วลำบากที่สุด คือจิตที่ไม่รู้จักปล่อยวาง

การแบกจิตที่หนักที่สุด คือ การแบกจิตที่ไม่รู้จักปล่อยวาง

สิ่งที่ฝึกได้ย ากที่สุดในโลกนี้ คือใจของเราเอง นักปราชญ์ที่แท้จริง เวลาจะทำอะไรจะเริ่มต้นที่ใจก่อน

หรือแม้กระทั่ง จะพัฒนาประเทศชาติให้เจริญรุ่งเรือง ต้องเริ่มที่พัฒนาคน แล้วการพัฒนาคนที่จะให้ได้ผลดีที่สุด นอกจากให้การศึกษาวิชาความรู้แล้ว ยังต้องให้ทุกคนได้รับการฝึกหัดขัดเกลาจิตใจด้วย

ให้เข้าใจถึงความเป็นจริงของโลกและชีวิต รู้จักบังคับจิตใจ ไม่ปล่อยให้หลงไหลไปในสิ่งไร้สาระ ให้เป็นผู้มีความรู้คู่คุณธรรม เพราะถ้าหากใจได้รับการฝึกดีแล้ว ความคิด คำพูด และการกระทำก็จะดีตามไปด้วย และส่งผลให้ทุกคนในสังคมอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

พระพุทธองค์ทรงเป็นยอดนักฝึกคนชั้นเยี่ยมของโลก ทรงสอนให้เหล่าสาวกได้รู้จักควบคุมตนเองไม่ให้กระทบกระทั่งผู้อื่น ด้วยการฝึกใจเป็นอันดับแรก

เพราะใจ เป็นบ่อเกิດของทุกสรรพสิ่ง หากใจได้รับการฝึกดีแล้ว ใจจะมีอานุภาพ สามารถปราบกิเลส ซึ่งเป็นข้าศึกที่แท้จริง เมื่อเอาชนะกิเลสอาสวะได้ ความสุขที่แท้จริงจึงจะบังเกิດขึ้น


ที่มา junjaonews