อย่าละเลย “คนข้างกาย” เพราะเขาคือคนที่รักเรามากที่สุด

อย่าละเลย “คนข้างกาย” เพราะเขาคือคนที่รักเรามากที่สุด


ขอให้เธอรักฉันได้ไหม

โชควันนี้ไม่ออกไปทำงานเหรอลูก

แม่ถามโชคอย่างนี้มา 2 – 3 วันแล้ว เพราะโชคไม่ยอมพูดจากับใครเลย ไม่กินข้าวกินปลา ได้แต่นั่งนอนเก็บตัวอยู่ในห้องอย่างนี้ตลอดทั้งวันทั้งคืน

โชคไม่ตอบ!! แต่กลับรู้สึกหงุดหงิดกับคำถามซ้ำๆ แบบนั้น

โชคทำงานเป็นช่างซ่อมบำรุงโรงแรมแห่งหนึ่งในโคราช วันนี้เขาทำงานที่นี่มากว่า 5 ปีแล้ว และที่นี่ทำให้โชคได้พบกับเปิ้ล สาวแกร่ง เก่ง และสดใสในตัวเองอย่างบอกไม่ถูก

เปิ้ลกับโชครู้จักกันและคบหากันมากว่า 3 ปี ทั้งสองมีความตั้งใจว่าอีก 2 ปีน่าจะแต่งงานกัน แต่แล้วเหมือนฟ้า ผ่ า ลงมากลาง ก ะ โ ห ล ก ศีรษะ เปิ้ลบอกเลิกกับโชคด้วยเหตุผลที่ไร้สาระจริงๆ

โชคเองก็คิดมาตลอด 3 วันว่า ตนเองทำผิดอะไร ทำไมความรัก 3 ปีที่เฝ้าทะนุถนอมมาตลอด ถึงขาดส ะ บั้ น ลงอย่างไม่มีชิ้นดี กับแค่ผู้ชายอีกคนที่กลับมาจากเมืองนอกและมาบอกกับเธอว่า “เขายังรักเธออยู่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย”

โชคเข้าใจคำว่า...รักแรกยังฝังใจ

แต่ไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นกับผู้หญิงที่เขาหมายมั่นมาเป็นแม่ของลูก เธอตอบตกลงเขาคนนั้น โดยไม่คิดว่าจะมีอีกฝ่ายหนึ่งต้องเสียใจจนไม่มีอันจะทำอะไรเลยทีเดียว

กินข้าวไหมลูก แม่ทำต้มจับฉ่ายที่ลูกชอบไว้ในหม้อ หิวเมื่อไหร่ไปกินนะ เดี๋ยวแม่ไปส่งผ้าลูกค้าหน้าปากซอยก่อนนะเดี๋ยวกลับมาจ้ะ

แม่ของโชคพร่ำสั่งโน้นสั่งนี่เตรียมโน้นเตรียมนี่ให้แต่เช้า ไม่เพียงวันนี้ แต่ทุกเช้าตั้งแต่เขาจำความได้ แม่ก็ไม่เคยลืมที่จะไถ่ถามเรื่องความเป็นอยู่ ปากท้องสักครั้ง ใช่! แล้ว เปิ้ลก็เป็นแบบแม่นี่แหละ เธอเอาใจใส่เขาคอยดูแลเขาเสมอ นั่นคือสิ่งที่ทำให้โชคประทับใจเธอมากขึ้นทุกวัน

โชคจ้องมองรูปของเธอบนหัวเตียง ภาพผู้หญิงที่รวบผมเป็นหางม้ารอยยิ้มที่สดใสออกจะเขินนิด ๆ ในชุดเสื้อเชิ๊ตสีขาวมือขวายกขึ้นบังหน้าเพื่อห้ามไม่ให้เขาถ่ายภาพของเธอ มันช่างเป็นภาพที่เป็นธรรมชาติจริง ๆ ตั้งแต่วันนั้น โชคก็จับภาพนี้มาตั้งบนหัวเตียงจนถึงวันนี้และจะยังคงวางแบบนี้ต่อไปจนกว่าจะแน่ใจว่า..

หมดค่ากับเธอแล้ว

เวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงวัน โชคยังคงนอนมองเพดานและยกรูปเธอขึ้นมาดูอยู่อย่างนั้นนานแสนนานและถามตัวเองว่า

ผมจะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีเธอ?

โชคลูก แม่เข้าไปได้มั้ย

เขาไม่ตอบและยังคงนิ่งอยู่ แล้วแม่ก็เริ่มชวนคุยโน่นคุยนี่ โชคก็ตอบแบบขอไปทีแต่แม่ก็ยังชวนคุยไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาถึงการสนทนาที่แทบจะหยุดหั ว ใ จ ของเขา ณ ตอนนั้น

โชครักผู้หญิงคนนี้มากเลยใช่ไหม?

แม่ถามทั้ง ๆ ที่ก็รู้อยู่เต็มอก เขายังคงเงียบต่อไปในใจคิดว่า เมื่อไหร่แม่จะออกไปจากห้องเขาเสียที อยากอยู่คนเดียว แต่โชคก็ไม่สามารถพูดแบบนั้นออกมาได้

แม่มีผู้หญิงคนหนึ่งแนะนำให้โชครู้จักเอามั้ย

โชคหันมามองท่านนิดนึง ท่านส่งรอยยิ้มให้พร้อมกับลูบผมที่เหนียวเหนอะหนะเพราะไม่ได้สระมาหลายวัน

แม่รู้ว่าโชคเ จ็ บแต่รู้มั้ย พอเธอรู้ว่าโชคเป็นแบบนี้

เธอก็เจ็บมากเหมือนกัน ท่านพูดด้วยเสียงเ ศ ร้ า ๆ

ผู้หญิงคนหนึ่งเขาแอบรักโชคอยู่นานแล้วนะลูก

แม่ปรับอารมณ์ให้ดูร่าเริงขึ้น

ใคร… โชคใช้คำถามสั้น ๆ ที่ไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ

เธอทำกับข้าวเป็น…ดูแลบ้านได้และพร้อมที่จะดูแลลูกเสมอ

แม่อธิบายสรรพคุณของผู้หญิงคนนั้นช้า ๆ

เธอหน้าตาไม่สวยอย่างที่โชคชอบหรอกนะ ไม่สวย ไม่ทันสมัย งานนอกบ้านไม่เก่ง แต่งานในบ้านแม่ว่าเยี่ยมมากเลย

แม่เอียงหน้ามองเขา แล้วยื่นมือมาจับที่เส้นผมที่ติดอยู่บนเสื้อยืดสีขาวออกช้า ๆ

เธอออกจะท้วมๆ หน่อยนะแล้วก็ดูจะอายุมากไปนิดนึง

แววตาของแม่ทอแสงประกายบางอย่างออกมา

เธอไม่ได้อยู่ไกลจากลูกเลยนะโชค แต่เธอนั่งอยู่ข้างๆโชคนี่แหละ

แล้วโชคก็ต้องหันหน้าที่เมินหนีแม่ กลับมาจ้องท่านทันทีที่ท่านเอ่ยคำนี้ แล้วท่านก็กล่าวต่อว่า

โชคจะลองรักผู้หญิงคนนี้ดูบ้างได้ไหม…

น้ำตาของแม่เริ่มคลอเบ้า โชคพูดอะไรไม่ออก แต่ลุกขึ้นจากท่านอนเหยียดยาวเข้าไปกอดแม่นิ่งนาน แล้วในที่สุดก็เอ่ยขึ้นว่า

ผมจะรับรักผู้หญิงคนนี้ครับ…จะรักเธอทุกวินาที…ทุกนาที…ทุกชั่วโมงและตลอดไปครับแม่

แม่ไม่พูดอะไรอีกและยังคงปล่อยให้เขากอดท่านอยู่อย่างนั้น

บางครั้งเราก็ลืมไปว่ายังมีอีกคนหนึ่งที่รักเราอย่างสุดหัวใจ จำไม่ได้ว่าเราลืมท่านมานานเท่าไหร่ แต่จะไม่มีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว โชคสัญญากับท่านว่า…

ไม่ว่าผู้หญิงคนไหน ก็จะไม่มีใครทำให้ผม ป ว ด ใจได้อีก เพราะผมมีผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่รักผม ตลอดเวลาอยู่ข้างๆแล้ว


ที่มา...http://www.junjaonews.com/archives/27378