สั ม ภ าระทั้ง 2 ชิ้นของทุกคน อยู่ทีจะเก็บไว้ หรือ โ ยน ทิ้ ง มันไป

สั ม ภ าระทั้ง 2 ชิ้นของทุกคน อยู่ทีจะเก็บไว้ หรือ โ ยน ทิ้ ง มันไป

เท พเ จ้า ยื่นสัมภ า ร ะให้คนทั้งสาม ได้รับไปคนละสองชิ้น พวกเขาทั้งสามมีหน้าที่แข่งกันเดินไปบนถนนที่มีชื่อว่า “ชีวิต” ให้ตรงสู่จุดหมายปลายทางที่มีชื่อว่า “ความสุข”

คนแรกเดินด้วยความย ากลำบากอย่างยิ่ง เขารู้สึกว่าสัมภาระบนตัวเขานี่ช่างหนักเหลือเกิน หนักจนแทบจะก้าวขาไม่ออก เหงื่อไหลไคลย้อยไปตลอดทางแต่ละย่างก้าวเต็มไปด้วยความย ากลำบาก น้ำตานองหน้าทุกข์ระทมไปตลอดเส้นทางที่เดิน

คนที่สองเดินด้วยสีหน้าที่เป็นสุข เพียงแต่ว่าเดินได้ค่อนข้างช้า แต่ละย่างก้าวก็ทำเอาเหนื่อยพอประมาณ

ส่วนคนที่สามนั้นเดินไปร้องเพลงไป เดินด้วยความสุขอย่างล้นเหลือ และก็เดินได้เร็วมาก ไม่นานนักก็ถึงที่หมายอย่างสบาย

เทพเจ้ารอพวกเขาทั้งสามอยู่ที่จุดหมายปลายทาง

สั ม  ภ า ระ แห่งชีวิต

คนแรก บ่นอย่างหงุดหงิด ข้องใจมากว่าทำไมคนอื่นจึงสามารถเดินทางด้วยความสุข ในขณะที่ตัวเขาเองเดินด้วยความทุกข์ระทมทุกย่างก้าว สงสัยว่าสัมภาระที่ตนได้รับมานั้นหนักกว่าของคนอื่น

เทพเจ้าชี้แจงว่า “สัมภาระของทุกคนหนักเท่ากันหมด สัมภาระสองชิ้นนี้ ชิ้นหนึ่งบรรจุ “ความทุกข์” อีกชิ้นบรรจุ “ความสุข” แต่เจ้าแบกเอาสัมภาระชิ้นของ “ความทุกข์” ไว้ด้านหน้า แบกเอาชิ้น “ความสุข” ไว้ด้านหลัง เจ้าจึงเห็นแต่ “ความทุกข์” มาตลอดทาง แต่ไม่เคยเห็น “ความสุข” เลย เจ้าจึงต้องเดินทางด้วยความเศ ร้ าหมองและเหนื่อยล้า”

เทพเจ้าหันไปยังคนที่สอง “เจ้ากลับทำตรงกันข้ามกับคนแรก เจ้แบกเอาชิ้นของ “ความสุ ข” ไว้ด้านหน้า เอาชิ้นของ “ความทุ ก ข์” ไว้ด้านหลัง เจ้าจึงเห็นแต่”ความสุ ข” จนทำให้เจ้าสามารถเดินทางด้วยความสุขสดชื่นตลอดทาง”

แล้วเทพเจ้าก็ชี้ไปที่คนสุดท้าย “เจ้าก็แบกเอาชิ้นของ “ความสุ ข” ไว้ด้านหน้า ชิ้น “ความทุกข์” ไว้ด้านหลังเช่นกัน แต่เจ้ารู้จักเอากรรไกรเจาะรูไว้ที่ชิ้นแห่ง “ความทุ ก ข์” ไว้รูหนึ่ง จนทำให้ “ความทุ ก ข์” ไหลทิ้งไปตลอดทาง สัมภาระชิ้นแห่ง “ความทุกข์” จึงมีน้ำหนักเบาลงไปเรื่อยๆ เจ้าจึงสามารถเดินทางด้วย “ความสุ ข” และยังเดินได้เร็วกว่าคนอื่น”

แท้จริงแล้ว นอกจากเทพเจ้าจะยื่นสัมภาระชิ้นแห่ง “ความทุ ก ข์” และ “ความสุ ข” ไว้ให้กับมนุษย์ทุกคนแล้ว เทพเจ้ายังได้ยื่นเครื่องมือให้เราอีกชิ้นหนึ่ง ซึ่งเราสามารถนำเครื่องมือชิ้นนั้นไปตั ดเจาะสัมภาระชิ้นแห่ง “ความทุกข์” ให้ข าด เครื่องมือพิเศษชิ้นนี้ เป็นกรรไกรศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อว่า “ให้อภัย” “คนแบกทุกข์เก็บทุกเรื่ องมาครุ่นคิด แต่คนเปี่ยมสุขให้อภัยทุกเรื่ องก่อนเข้านอน”

ขอขอบคุณ : ขจรศักดิ์