ช่วยคนมาสิบครั้งเขาไม่จำ จำได้ครั้งเดียวคือครั้งที่เราไม่ช่วย

ช่วยคนมาสิบครั้งเขาไม่จำ จำได้ครั้งเดียวคือครั้งที่เราไม่ช่วย

มนุษย์ถูกสร้างมาในสภาพที่อ่อนแอ

ต้องได้รับความช่วยเหลือและการดูแลมาตั้งแต่เกิด ต้องได้รับการเลี้ยงดูจากพ่อแม่ เมื่อเติบโตต้องได้รับความช่วยเหลือไม่ว่าจะอยู่ในบทบาทใด ต้องอยู่ร่วมกันเป็นสังคม ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน จนถึงเวลาที่เราจากโลกนี้ไป

“ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน” เป็นการกระทำพื้นฐานที่เพื่อนมนุษย์ควรแสดงออก เพื่อทำให้สังคมเต็มไปด้วยสันติสุข เกิดสิ่งดีงาม มีหลายเหตุผลของการให้ความช่วยเหลือ

:: เป็นบรรทัดฐานทางสังคม ที่เชื่อว่าบุคคลมีหน้าที่ช่วยเหลือผู้อื่นที่ต้องการการพึ่งพิง ซึ่งเป็นพื้นฐานของการอยู่ร่วมกันในสังคม

:: การช่วยเหลือเพื่อเป็นการตอบแทน เมื่อเขาเคยช่วยเรา เราต้องหาโอกาสช่วยเหลือเขา หรือเมื่อเราช่วยเหลือใคร ก็มักต้องการความช่วยเหลือเป็นการแลกเปลี่ยน

:: เพื่อสร้างความเสมอภาคให้เกิดขึ้นในสังคม เรามักช่วยเหลือผู้เดือดร้อนหรือด้อยกว่า เพื่อหวังให้เขามีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นและเกิดความเท่าเทียมกันในแง่ของสิทธิ์และศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์

การช่วยเหลือคนอื่นทำให้ผู้ช่วยเหลือพบภาวะดุลยภาพของร่างกายและจิตใจ การเคารพในศักดิ์ศรีของคน การให้ความสำคัญกับประสบการณ์ของบุคคล

หลายคนมักหยิบยื่นความช่วยเหลือให้กับคนอื่นอยู่บ่อยครั้ง นึกถึงแต่คนอื่นมากกว่ามองความรู้สึกของตัวเองและคนใกล้ตัว จนตัวเองอาจตกที่นั่งลำบาก “บางคน กลายเป็นคนใจร้าย เพราะการตอบปฏิเสธแค่ครั้งเดียว” ผู้ที่คอยช่วยเหลือผู้อื่น ที่มักจะไม่ค่อยตอบปฏิเสธกับใคร บางครั้งในสถานการณ์ที่ไม่สามารถช่วยเหลือได้หรือต้องตอบปัดการช่วยเหลือ อาจมีผลทำให้ถูกต่อว่า ว่าใจร้าย

ในการให้ความช่วยเหลือ ผู้ให้ต้องมีความพร้อม ทั้งด้านกายภาพ ร่างกาย ด้านสติปัญญา ด้านสิ่งแวดล้อม ประสบการณ์ ด้านอารมณ์ แรงจูงใจ การให้ความช่วยเหลือจึงมีข้อจำกัด

บางคนที่เคยช่วยเหลือคุณมาตลอด . .

ในครั้งนี้ เขาอาจปฏิเสธที่จะช่วยเหลือคุณ ไม่ได้หมายความว่า เขาไม่อยากช่วย แต่บางอย่าง “เขาอาจช่วยคุณไม่ได้” คนเราไม่ได้เก่งทุกเรื่อง ไม่ได้พร้อมทุกเวลา และไม่สามารถให้ได้ทุกครั้ง รวมทั้งในการจะตัดสินใจช่วยเหลือผู้ใด ยังจะต้องพิจารณาปัจจัยอีกหลายอย่างประกอบ พิจารณาให้รอบคอบก่อนให้การช่วยเหลือ

“คนทุกคนไม่สามารถช่วยคนอื่นได้ทุกครั้ง” เช่นเดียวกันกับ

“ทุกคนก็ไม่ควรขอความช่วยเหลือจากคนอื่นทุกครั้ง”

ถึงผู้ให้ความช่วยเหลือ . .

กับเหตุการณ์ที่พบเจอ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน

ไม่ว่าท้องฟ้าจะมืดครึ้ม พายุพัดหนัก หรือท้องฟ้าสว่างแจ่มใส จนแดดเผา

ขอให้เราเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น

เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะตอบสนองต่อมันได้

เราหลบเลี่ยงคนที่จะต่อว่าหรือมองเราในแง่ลบไม่ได้

ตัวคุณเองต่างหากจะเลือกที่จะปฏิบัติอย่างไร??

“เราต้องพร้อมช่วยเหลือคนอื่นอย่างมีเหตุผล”

และจะต้องคิดให้มาก ถ้าจะขอความช่วยเหลือใคร


ที่มา...http://beautyinfoo.com/remember/