ถ้าทำดีแล้วเขาไม่เห็นค่า ลองถอยออกมาสักก้าว

ทำดีกับใครแล้วเหนื่อยใจ ให้ถอยออกมา อย่ าทำดีกับคนที่ไม่เคยเห็นค่า

อย่ าพย าย ามทำดีกับคนที่ไม่เคยเห็นค่าในตัวคุณเลยต่อให้คุณทำดีแค่ไหน

เขาก็ไม่สนใจคุณอยู่ดีการทำความดีนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ ทำผิดที่ ผิดเวลา และ ผิดคน

นอกจากเขาจะไม่เห็นค่าแล้ว ยังเสียเวลาเราอีกด้วยคนที่รักเราจริง ๆ ก็มี เราควรเอาเวลา

ตรงนี้ไปใส่ใจเขาจะดีกว่ามันมีจริงๆนะ คนที่รักบางคนเพียงแค่เห็นหน้าคนที่ ” เ ก ลี ย ด “ บางคนเพียงแค่ฟังใครเล่ามา

ไม่ว่าเราทำดีแค่ไหนสุดท้ายเขาก็ไม่เห็นค่า เพราะสำหรับคนบางคน ความดีซื้อใจเขา

ไม่ได้ทำทุกอย่ างเพื่อหวังให้ทุกคนบนโลกมารักเรา ” เหนื่อยเปล่า “มันเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะ ใส่ใจมากไปเราจึง ” ทุ ก ข์ “

เพราะ สงสัยมากไปจึง ” ท ร ม า น “หากเข้าใจจึงเป็นสุข ปล่อยวาง

ได้จึงเป็นอิสระ ปล่อยไปบ้างช่างมันเรามาสู่โลกนี้เสมือนนักเดินทาง เรื่องราวมากมาย ใช่เราเป็นผู้ตัดสิน

เรื่องที่ใหญ่ที่สุดในวันนี้ พอถึงวันพรุ่งนี้ก็กลายเป็นเรื่องเล็กเรื่องที่ใหญ่ที่สุดในเดือนนี้

พอเดือนหน้าก็กลายเป็นเรื่องเล่าเรื่องเล่าปากต่อปากกันไปนานๆ สุดท้ายก็เป็นแค่คำ ” นิ น ท า “

เราทุกคนเป็นได้ก็แค่คนในคำ ” นิ น ท า “ เป็นแค่คนในลมปากใครๆ

ไม่ต้องพย าย ามทำตัวให้เป็นที่รัก ของทุกคนหรอก มันเป็นไปไม่ได้อยู่กับใครแล้ว ” เหนื่อยใจ “ ก็ให้ถอยออกมา

บางครั้งก็ย ากที่จะเปลี่ยนคนที่ ” เ ก ลี ย ด “ เราให้หันมาชอบเปลี่ยนเป็ เปลี่ยนเวลาไปใช้กับคนที่รักเรา ทำให้เขามีความสุขดีกว่า

อย่ าเสียเวลาปั้นหน้าอยู่กับคนที่ไม่คิดจะยอมรับเราเลย บางครั้งการทำความดีของเรา

ก็ไม่สามารถซื้อใจใครได้ การทำดี บางครั้งอาจหมายถึงการทำดีให้ ถูกที่ ถูกเวลา

และ ถูกคนด้วย อย่ าทุกข์ใจไปถ้าเค้ามองไม่เห็นในสิ่งที่เราตั้งใจ แต่จงดีใจและภูมิใจเถอะว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว

บางครั้งคนเราก็ชอบคิดว่าการทำดีกับใคร ก็ให้คนๆนั้นตัดสิน ว่าเราดีหรือไม่

แต่ความเป็นจริงแล้วที่สุดของความดี ของคนเรานั้นมันไม่ได้เท่ากันหรอก

ดังนั้นเราจึงคาดหวังไม่ได้ ว่า เราหรือเค้า ใครกันแน่ที่ดีกว่ากันแต่ให้เราคิดแค่ว่า

เราทำดีให้ถึงที่สุดของเราแล้วก็พอ การจากกันด้วยความดี

สักวันคงจะรู้ผลแห่งความดีนั้น แต่ การจากกันด้วยความ เ ล ว ต่อให้นานเพียงใดความ เ ล ว

ก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นความดีไปได้เลย เลือกใช้เวลาที่มีต่อกันให้ดีที่สุด

ส่วนผลนั้นปล่อยให้เวลาเป็นคนบ่ง บ อ ก ชีวิตเหมือนรสชาติของกาแฟ มากก็ดี น้อยก็ดี

ต่างมีรสขม เข้มก็ดี จืดก็ดี ต่างมีรสชาติ ร้อนก็ดี เย็นก็ดี ต่างคนต่างชอบ

ไม่เหมือนกัน จะชงกาแฟ ให้ถูกปากทุกคนบนโลกได้อย่ างไรกัน

ทำอย่ างไรเขาก็ไม่ชอบ เราก็ถอยออกมา ปรับอย่ างไรก็ไม่ได้ผล

ก็กลับมาเป็นตัวเองเถอะ อย่ าคาดหวังในการทำความดี เมื่อเราไม่คาดหวัง เราก็ไม่ต้อง ผิ ด ห วั ง

มีหลายคนที่พย าย ามทำดีกับบางคนอย่ างดีมาก โดยที่เขาไม่เคยเห็นค่า

แถมบางคนถึงขั้นยอมให้เอาเปรียบ เพียงเพราะเราเองไม่อย ากจะ เ สี ย เขาไป

บางทีมันก็ไม่ได้เป็นความผิดของเขาที่เป็นแบบนั้นแต่มันอาจจะผิดที่เราเองที่ยอมทำดีกับเขาแม้จะรู้ว่าไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

กลัวความ สู ญ เ สี ย บ้าง กลัวความ เ จ็ บ ป ว ด กลัวการอยู่คนเดียว และอย่ างอื่นอีกต่าง ๆ นานาแห่งความ ก ลั ว จึงปลอบใจตัว

เองว่าอย่ างน้อยทำดีต่ อไปสักวันเขาอาจจะเห็นค่ามันขึ้นมาสักวันหนึ่งก็ได้ แต่ลืมนึกไปว่าถ้าเขาจะเห็นค่าเขาคงเห็นมันนานแล้ว


ที่มา : bitcoretech