ลูกหลานชีวิตไม่เจริญเจอแต่ปัญหา อาจจะมาจากคำพูดพ่อแม่ ใช้คำอธิฐานอโหสิกรรมบทนี้ ชีวิตดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ลูกหลานชีวิตไม่เจริญเจอแต่ปัญหา อาจจะมาจากคำพูดพ่อแม่ ใช้คำอธิฐานอโหสิกรรมบทนี้ ชีวิตดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

การที่เราสามารถสร้างอภัยทานให้เกิดมีขึ้นในตัวได้นั้น ถือเป็นการชำระจิตใจของเราได้เป็นอย่างดี ทานที่เป็น ทรัพย์ภายใน ที่ทรงคุณค่าและสูงค่าที่สุดก็คือ อภัยทาน เพราะแม้เราจะได้ชื่อว่ากระทำธรรมทานสอนและแนะนำให้ผู้อื่นได้กลับตัวได้รู้ธรรมได้มากเพียงใดแม้จะให้มากโดยชักชวนคนไป ฟังธรรมสัก 100 ครั้ง หรือสั่งสอนคนให้กลับตัวเป็นคนดีได้มากถึง 100 คน ก็ได้บุญและอานิสงส์น้อยกว่าการให้ อภัยทาน

สำหรับ พ่อแม่หลายคน ที่ต้องการให้ลูกได้ดี หลายครั้งลูกๆก็ทำไม่ได้ดั่งใจ จิตก็เผลอแช่งชัก โกรธเกรี้ยว หลายๆคำพูดที่พลั้งเผลอออกไปตามอำนาจแห่งโมหะ คือความโกรธ ได้สร้างวจีกรรมแก่ลูกๆ อย่างไม่ได้ตั้งใจ แม้ว่าเจตนาของเราคืออยากให้ลูกได้ดี แต่เจ้าตัวร้ายอย่างโมหะ ที่เข้ามาสิงในขณะหนึ่ง ได้สร้างกรรมเอาไว้ จนลูกๆหลายคนไม่อาจจะ เจริญในหน้าที่การงาน และชีวิตครอบครัว เพราะคำพูดอันศักดิ์สิทธิ์ของพ่อ-แม่

เผยคำอธิฐานอโหสิกรรม ท่องไว้ในใจ แล้วชีวิตจะเจอแต่เรื่องดีๆ อโหสิกรรมให้กับทุกคน

คำอธิฐานอโหสิกรรม

“กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง อะสัญจิจะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม.”

ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม กรรมใดที่ทำแก่ผู้ใดในชาติใด ๆ ก็ตาม ขอให้เจ้ากรรมและนายเวร จงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อไปเลย

แม้แต่กรรมที่ใคร ๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม เป็นบุตรก็ดี ธิดาก็ดี ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น และขอถอนวาจา ที่แช่งชัก ทั้งเจตนาก็ดี และไม่เจตนาก็ดี ยกถวายพระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อไป ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า ครอบครัว บุตรหลาน ตลอดจนวงษาคณาญาติและผู้อุปการะคุณของข้าพเจ้า มีความสุข ความเจริญปฏิบัติแต่สิ่งที่ดี และสิ่งที่ชอบด้วยเทอญฯ

กรรมที่หมดโอกาสให้ผล เรียกว่า อโหสิกรรม คือไม่มีเหตุให้เกิดผลแห่งกรรมใดๆ ต่อกันอีก เป็นการสร้างกรรมดีไว้มากเสียจนกรรมเก่าตามไม่ทัน หรือเป็นกรรมที่เจ้ากรรมนายเวรหรือคนที่ได้รับความทุกข์เพราะตัวเราเป็นต้นเหตุแม้จะตั้งใจหรือไม่ตั้งก็ตาม ซึ่งเขาเหล่านั้นได้รับการชดใช้แล้วจึงไม่มีเหตุให้ต้องผูกมัดมาใช้เวรให้กรรมร่วมกันอีก เลิกแล้วต่อกันไปโดยปริยาย


ที่มา...http://siamama.com/?p=30691