เมื่อทุกข์กับสิ่งใด ก็ขอให้ตัวเรานั้น เดินออกมาจากสิ่งนั้น

เมื่อทุกข์กับสิ่งใด ก็ขอให้ตัวเรานั้น เดินออกมาจากสิ่งนั้น

เราทุกคนมีชีวิต และมีต้นทุนชีวิตที่ต่างกันออกไป

เราเลือก ที่จะกำหนดชีวิตของเราได้ เราสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเองได้

ตามที่ใจเราต้องการชีวิตคนเรา ก็มีทั้งสุข และทุ กข์ปะปนกันไป

เป็นสีสันชีวิตไม่มีใคร ที่จะมีสุขเพียงอย่ างเดียวและไม่มีใคร

ที่จะมีทุกข์เพียงอย่ างเดียว แต่เมื่อเราเป็นทุกข์ เราควรรู้ว่า

เมื่อทุกข์กับสิ่งใด ก็ขอให้ตัวเรานั้นเดิน ออกมาจากสิ่งนั้น

แต่เมื่อเดินออกมาไม่ได้ ก็จงอยู่ตรงนั้นให้เป็น

คำพูดที่ว่า “สิ่งไหนที่ทำให้ทุ กข์ ก็ให้เราเดินออกจากสิ่งนั้น

หากทำไม่ได้ก็ต้องอยู่ให้เป็น” เมื่อเรามีความทุ กข์

ก็จงแก้ที่ตัวเราก่อน และการแก้ หมายถึง แก้ที่ความคิดเราเพราะหลายๆ

คนมีความทุ กข์จากความคิด ของตนคิดซ้ำ คิดย้ำ และคิดเยอะ

วนเวียนกับความทุ กข์ แบบไม่จบสิ้นแบกอดีตแบกเรื่องราว

ที่เกิดขึ้นมา หรือที่ผ่านมาแล้วแต่เราไม่สามารถย้อนเวลา

แก้ไขอะไรต่อมิอะไร ได้สิ่งที่เราแบกคือความทุ กข์ ความเจ็ บป วด ความเศร้ ามัน

จะวนเวียนอยู่เช่นนี้ ไม่จางไปไหนเลยเมื่อรู้เช่นนี้แล้ว

จงแก้ที่ใจ ทุ กข์เกิดขึ้นจากตรงไหน จงแก้จากตรงนั้น ใจเรามันทุ กข์

ก็ให้แก้ที่ใจเราก่อนทุ กข์ให้รู้ว่าทุ กข์ เจ็ บให้รู้ว่า

เจ็ บผ่านลมหายใจเข้าออกเพลงลงไปในอารมณ์

ที่จะเกิดขึ้นจนกว่าความรู้สึกนั้นจะดั บลง มีสมาธิมีสติ ผ่านการฝึกสมาธิ

เมื่อมีสมาธิ ก็จะมีสติ ปัญญาก็เกิดทุกอย่ างจะผ่านพ้นไปแล้ว

กลับมาใหม่ วนเวียนอยู่แบบนี้เรื่อยไป นี่แหละที่เขาเรียกว่าชีวิต แบบนี้แหละ ที่เรียกว่ามนุษย์

หากเรารู้เท่าทันความทุ กข์ เราก็จะ ปล่อยวาง ปลง อภัย เท่านี้เองขอขอบคุณ ธรรมดับทุ กข์


ขอบคุณ s a n – s a b a i