อย่าให้ความสำคัญกับคนอื่นมากจนลืมคนในบ้าน พ่อกับแม่ นั่นแหละคือ พระแท้

อย่าให้ความสำคัญกับคนอื่นมากจนลืมคนในบ้าน พ่อกับแม่ นั่นแหละคือ พระแท้

เป็นอีกหนึ่งบทความที่ให้ข้อคิดดีๆ กับลูกๆหลายคน จำไว้ว่า...

อ ย่ าให้ความสำคัญกับคนอื่นมากจนลืมคนในบ้าน พ่ อ กับ แ ม่ นั่นแหละคือ พ ร ะ แ ท้ ต่อให้คุณตักบาตร พ ร ะ ล้านครั้ง ก็ไม่เท่าป้อนข้าวแม่เพียง 1 คำ อ่ า นไปน้ำต าไหลไป จดหมายจากพ่อและแม่ 1 ปี มี 365 วัน แต่ยังดีนะที่ยังมี 3 วัน ที่เราจะได้เจอลูก คือ วันพ่อ วันแม่ และวันเกิดของพ่อแม่

ลูกรัก เมื่อพ่อกับแม่เริ่มแ ก่ตัว เราหวังว่าลูกจะอ ด ท น เราทั้งสองได้บ้าง บางคราวที่เราทำจาน ทำแก้วแ ต ก หรือทำแกงหกบนโต๊ะเพร าะสายต าไม่ดี ลูกคงไม่ขึ้นเสียงใส่เรานะลูกนะ คนแ ก่มักจะอ่อนไหว ถูกขึ้นเสียงใส่เมื่อใดก็จะน้อยใจมากๆ เลย ลูกรู้ไหม

เมื่อใดที่หูเราไม่ได้ เราจะไม่ได้ยินลูกเลย ขอลูกอย่าเสียงดังใส่ ถามเรา หูเป็นอะไร หรือไง โปรดพูดช้าๆ อีกครั้ง หรือจะเขียนให้เราอ่ านก็ได้นะ ลูกรัก พ่อกับแม่เ สียใจที่แ ก่ตัวแล้วเป็นอย่ างนี้

เมื่อขาหมดแร งลุกไม่ขึ้น เพร าะเข่าไม่ดี เราก็หวังว่าลูกจะช่ว ยพยุงให้แม่ลุกขึ้นได้ เหมือนกับที่เราเคยช่วยพยุงลูก เมื่อเริ่มหัดเดินนั่นแหละลูกเอ๋ย

เราหวังว่าลูกจะทนฟังเราได้ เมื่อเราเริ่มพูดซ้ำซ าก ขอลูกอย่ าทำให้เราเป็นตัว ต ล ก หรือกลัดกลุ้มที่จะฟังเราเลย ลูกจำได้ไหม เมื่อยังเล็กแล้วเฝ้าพร่ำวอนกับพ่อว่า อย ากได้ลูกโป่งใบนั้น ลูกพูดแล้วพูดอีก จนแม่ต้องซื้อให้ในที่สุด

โปรดให้อภั ยเรื่องกลิ่ นตัวของพ่อแม่ ที่จะต้องมีกลิ่นคนแ ก่ๆ เป็นธรรมดา ขอลูกอย่ าเคี่ ย วเข็ ญให้เราอาบน้ำเลยนะ ร่างกายของเราอ่อนแ อมากแล้ว ก ร ะทบน้ำเย็นๆ เมื่อไหร่ เราจะไม่สบายได้ง่ายมากเลย หวังว่าเมื่อเราเข้าไปใกล้ๆ ลูกจะไม่ลุกหนีจากเราไป ลูกจำได้ไหมเมื่อยังเล็กๆ แม่ต้องวิ่งไล่ลูกอยู่นานกว่าจะอาบน้ำลูกได้แต่ละที

ลูกเอ๋ย ถ้าลูกเริ่มแ ก่ตัว ลูกจะมีเวลาว่างเหลือเฟือเลย เราหวังว่าลูกจะคุยกับเราบ้างแค่ไม่กี่นาทีก็พอแล้ว เพราะพ่อกับแม่ต้องเหง าอยู่กับตัวเองตลอดเวลาและไม่รู้จะคุยกับใครเลย เรารู้ดีว่าลูกต้องยุ่งกับธุรกิจการงาน แต่ก็ขอเวลาคุยกับเราสักนิดเถอะลูกเอ๋ย แม้เรื่องของเราจะไม่น่าสนใจเลยก็ต าม

ลูกจำตอนเด็กๆ ได้ไหมว่า ลูกมีเรื่องเล่ าให้พ่อแม่ฟังมากมายเหลือกเกิน แล้วเราก็เออๆ ออๆ รับฟังลูก ทำท่าเป็นสนใจและรู้เรื่องดีทุกครั้งไปลูกเอ๋ย เมื่อวาระสุดท้ายคืบคลานมาหาพ่อกับแม่ พ่อกับแม่ต้องนอน ป่ ว ย อยู่บนเตียง เราหวังว่าลูกจะช่ว ยดูแลเราด้วย

เราขอโ ท ษที่ทำที่นอนเปียกแฉะหรือเป ร อ ะเปื้อน เราหวังในความดูแลของลูก เมื่อวาระสุดท้ายมาถึง เมื่อมันมาถึงพ่อกับแม่คงไม่ทนอยู่ได้นานนักหรอกจ้ะ เมื่อวันนั้นมาถึง พ่อกับแม่หวังว่า ลูกจะจับมือเราไว้ ให้เราเข้มแข็ง

ในที่สุดแล้ว เมื่อเราได้ไปเฝ้าพร ะองค์ พ่อกับแม่จะพร่ำกระซิบท่านที่ข้างหูถึงความ ดีงามของลูกที่รู้จักรักและกตัญญูต่อพ่อแม่ลูกรัก พ่อกับแม่ขอขอบใจทุกอย่ าง ในความรักและเอาใจใส่ที่ให้กับเรา รักลูกมาก พ่อและแม่

ถ้าหากบุญสามารถกำหนดเป็นตัวเลขได้ ผลก็คงจะออกมาประมาณนี้

ทำบุญให้กับพร ะได้บุญ 50

ทำบุญให้กับผู้ ด้อยโอกาสได้บุญ 60

ทำบุญให้ผู้ย าก ไร้ได้บุญ 70

ทำบุญให้ผู้อด อย ากได้บุญ 80

ทำบุญให้พ่อแม่ได้บุญ 100

จัดอาหาร ล้วนชั้นเลิศ ถวายพร ะต้องสละ ทั้งเวลาและ ทรัพย์สิน หวังผ ลบุญ หนุนนำ ค้ำชีวิน พร ะได้กิน ของดีกัน ทุกวันไป

พร ะแท้แท้ พ่อแม่เรา ที่อยู่บ้าน ข้าวสักจาน เคยตักให้ ท่านไหม ท่านกินอยู่ หลับนอน กันอย่ างไร แค่โทรไป วันละครั้ง ยังไม่มี รีบเถอะครับ ทำบุญกับ พ่อแม่ ดีแน่แท้ ก่อนท่านจะจากไป กลายเป็น ผ ลบุญการ กตัญ ญู ก ตเวที

นั้นมากมี เหลือล้นพ้น ประมาณ ต่อให้ตัก บ าตรพระ เป็นล้านครั้ง สร้างโบสถ์หลัง ใหญ่โต มหาศาล ผลบุญไม่ เทียบเท่า ข้าวหนึ่งจาน ที่เราท่าน ป้อนพ่อแม่ แค่ครั้งเดียว ควรทำบุญกับพ่อแม่อย่ างไร

จากคุณดังตฤณ ครูทางธรรมของคนไทยหลายๆ คน ที่ช่วยชี้แน ะ คำส อ นให้กับคนไทยจำนวนมาก เกี่ยวกับธรรมะที่ถูกต้องต ามแนวทางของ พ ร ะ พุ ท ธ เ จ้ า


ที่มา...https://www.khaosocial.net/p/38717