การลบเพื่อน…บางคน ออกไปจากชีวิต อาจจะทำให้เรามีที่ว่าง สำหรับ “เพื่อนที่ดีกว่า”

การลบเพื่อน…บางคน ออกไปจากชีวิต อาจจะทำให้เรามีที่ว่าง สำหรับ “เพื่อนที่ดีกว่า”

ความสัมพันธ์ที่ได้เรียนรู้ “เพื่อน” น้อยลงกลับดีขึ้น

1. ลดจำนวนผู้คนในชีวิตลงบ้าง เพราะจำนวนไม่ได้นำมาซึ่งความสุขเสมอไป

2. ผู้คนที่แวดล้อมตามมาด้วยความคาดหวัง เราอาจเฮฮาสังสรรค์กับเพื่อนมากมาย แต่ช่วงเวลานั้นกลับไม่ได้เป็นตัวเองเอาแต่พยายามทำให้คนเหล่านั้นรู้สึกดี



3. ให้เวลากับวงสนทนาเล็กๆ แต่ลึกซึ้งอยู่กับคนที่เรารู้จักเขาเป็นอย่างดี และเขารู้จักเราเป็นอย่างดี วงสนทนาเช่นนี้ย่อมมีความเห็นอกเห็นใจ มีเมตตา และมิตรภาพที่แท้จริง

4. วงสนทนาที่ดีคือวงสนทนาที่ให้ความสำคัญของการ “ฟัง” ในวงนั้นเรามักได้ฟังความทุกข์ของกันและกัน เรื่องที่หน่วงใจ เรื่องเช่นนี้ทำให้เรารู้จักกันดีขึ้น

5. วงสนทนาที่เน้นจำนวนคนเหมือนลูกโป่งที่พองตัวขยายใหญ่ แต่ผิวบาง พร้อมจะแตกโพละได้ทุกเมื่อ ไม่เหนียวแน่น

6. ในวัยหนึ่งเราอาจต้องการมีเพื่อนมาก แต่เมื่อถึงอีกวัยหนึ่งเราจะพบว่า สิ่งที่ต้องการคือเพื่อนแท้-ซึ่งไม่ต้องมากมายอะไรน้อยแต่ลึกมีคุณภาพกว่ากว้างแต่ว่างโหวง

7. เพื่อนที่แท้ คือ คนที่เรากล้าร้องไห้ต่อหน้าโดยไม่กลัวว่าเขาจะตัดสินเรา บอกความลับให้เขาฟังได้ กระทั่งเรื่องที่เราผิดพลาดหรือสามารถสารภาพบาปกับเขา

8. เพื่อนแท้อาจมีไม่มาก และเมื่อพบแล้ว เราเองก็มักจะเป็นเพื่อนแท้ของเขาเช่นกัน

9. ถึงเวลาหนึ่งจึงเข้าใจว่า เรามุ่งเน้นความต้องการผิดไป เรามุ่งเน้น “ปริมาณ” ของความรักจากคนหลายคน แต่อันที่จริงเราอาจต้องการ “ปริมาณ” นั้นจากคนเพียงคนเดียวหรือไม่กี่คน

10. ดอกไม้ปลอมทั้งช่อก็ไม่สวยเท่าดอกไม้จริงเพียงหนึ่งดอก มีเพียงดอกไม้จริงเท่านั้นมีมีกลิ่นหอมตามธรรมชาติ

11. บ่อยครั้งที่หัวเราะเฮฮากับคนจำนวนมาก แล้วรู้สึกเงียบเหงาเมื่อต้องกลับบ้านตามลำพัง

12. ต่างกันกับวงสนทนาคุณภาพที่โอบอุ้มเราไว้แม้เราจะกลับไปอยู่ตามลำพังอีกหนแต่เรารู้สึกเสมอว่ามีคนที่ห่วงใยเราและพร้อมจะปลอบโยนเราเสมอ

13. การคุยที่เนิ่นนานอย่างลึกซึ้งอาจมีเสียงหัวเราะน้อย แต่กลับทำให้เราเข้าถึงความสุขที่แท้ ซึ่งไม่จำเป็นต้องหัวเราะ

14. อย่าได้กังวลว่ามีเพื่อนน้อย จงกังวลว่าไม่มีเพื่อนแท้

15. จะรู้ได้อย่างไรว่าใครเป็น “เพื่อนแท้” ไม่ยากเลย หากเรามีคนเช่นนั้นในชีวิต เราจะรู้สึกขอบคุณที่มีเขา และเขาเองก็มักขอบคุณที่มีเราในชีวิต เราอาจพบคนเช่นนี้แค่ไม่กี่คน แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา “แจกันสวยๆ ไม่ได้ต้องการดอกไม้ทั้งทุ่งมาประดับ”

หากต้องการดอกไม้ที่เหมาะกับแจกันนั้นต่างหาก

เมื่อพบแล้ว ดอกไม้จะทำให้แจกันสวยขึ้น

ขณะเดียวกัน-แจกันก็จะทำให้ดอกไม้สวยขึ้นเช่นกัน

แพะตัวหนึ่ง เจอหมาป่า หมาป่าจะกินแพะ แพะจึงสู้ แพะใช้เขาสู้กับหมาป่า แต่แรงสู้ไม่ได้ ก็เลยต้องตะโกนขอให้เพื่อนๆ เข้ามาช่วย วัวได้ยิน ชายมองมา เห็นเป็นหมาป่า ก็วิ่งหนีไป ม้า หันมองมา เห็นเป็นหมาป่า ก็วิ่งหนีไปอีกทาง ลา เห็นเป็นหมาป่า ก็ค่อยๆ เดินหนีไปอย่างเงียบ ๆ แบบไม่ให้ใครรู้ หมู ผ่านมา เห็นเป็นหมาป่า ก็หายตัวไปอย่างรวดเร็ว กระต่าย ได้ยินเสียงแพะ ตื่นตูมตกใจ วิ่งหนีแซงเพื่อน ๆ ไปทุกตัว หมา ได้ยิน หันมาดู แล้วก็ รีบวิ่งเข้ามา เพื่อจะสู้กับหมาป่า

เมื่อหมาป่าเห็นมีหมาเข้ามาช่วย จึงวิ่งหนีไป แพะรอดตาย กลับมาถึงบ้าน เพื่อนๆ ก็มากันทุก “ตัว” เมื่อแพะเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง

วัวบอก “ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เขาของข้า แทงทะลุท้องมัน”

ม้า “ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เกือกของข้า กระทืบมัน”

ลา “ทำไมไม่บอก ข้าจะร้องเสียงดัง ๆ ให้หมาป่าตกใจตาย”

หมู “ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้ปากของข้า พุ่งชนให้มันตกเขาไป”

กระต่าย “ทำไมไม่บอก ข้าวิ่งเร็ว ข้าจะไปส่งข่าวของความช่วยเหลือ”

ในการพูดคุยกันอย่างเมามันนี้ มีอยู่ตัวเดียวที่ไม่ได้พูดอะไร ก็คือ หมา

มิตรภาพที่แท้จริง ไม่ใช่ดูที่คำพูดที่แสนหวาน แต่เป็น มือ ที่ยื่นเข้ามาให้ความช่วยเหลือตอนที่เพื่อนคับขัน

พวกที่อยู่ล้อมหน้าล้อมหลังคุณ พูดจาทำให้คุณรู้สึกดี อาจจะไม่ใช่เพื่อนแท้ของคุณ

แต่กับใครบางคน ที่ดูเหมือนห่างไกล แต่ใส่ใจคุณตลอดเวลา

ตอนคุณมีความสุข ไม่ไปสมทบ แต่ตอนคุณต้องการช่วยเหลือ จะทำเพื่อคุณอย่างเงียบๆ และเป็นห่วงใส่ใจคุณ

นั่นเป็นเพื่อนแท้ของคุณ..

ในทางพุทธศาสนานั้น กล่าวถึงเรื่อง เพื่อน ไว้ดังนี้

มิตรแท้ 4

เพื่อนตาย เพื่อนที่คอยช่วยเหลือเพื่อนอย่างจริงใจโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน

เป็นมิตรที่หวังดี มีสิ่งดี ๆ ให้กันด้วยความจริงใจ

1. มิตรมีอุปการะ คอยคุ้มครองป้องกันเพื่อนของตน ทั้งเป็นที่พึ่งของเพื่อนได้ และเพื่อนก็พึ่งได้

– ป้องกันเพื่อนผู้ประมาท

– ป้องกันทรัพย์สมบัติของเพื่อนผู้ประมาท

– เมื่อมีภัยเป็นที่พึ่งพำนักได้

– เมื่อมีธุระ ช่วยออกทรัพย์ให้เกินกว่าที่ออกปาก แม้แต่ชีวิตเรายังสละได้

2. มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ เพื่อนสนิทเหมือนญาติ ไว้วางใจกัน คอยช่วยเหลือเกื้อกูล

– บอกความลับแก่เพื่อน ต่างฝ่ายต่างเผยความลับของตนแก่เพื่อน ถ้าความลับนั้นมีจุดอ่อนหรือปมด้อยก็ช่วยกันแก่ไข และ เป็นการให้ความไว้วางใจซึ่งกันและกัน

– ปิดความลับของเพื่อน ไม่ให้ผู้อื่นรู้

– ไม่ละทิ้งยามวิบัติ เมื่อเวลาที่เพื่อนตกทุกข์ได้ยากก็คอยช่วยเหลือไม่ละทิ้ง

– แม้ชีวิตก็อาจสละแทนได้

3. มิตรแนะนำประโยชน์ เพื่อนที่คอยแนะนำแต่ในทางที่ดี มีลักษณะเหมือนครู

-ห้ามไม่ให้ทำชั่ว

-แนะนำให้ทำแต่ความดี

-ให้ฟังในสิ่งที่ยังไม่เคยทำ

-บอกไปสู่อนาคตอันสดใส ด้วยการแสวงหาความรู้หรือปัญญา

4. มิตรมีความรักใคร่ ได้แก่ เพื่อนประเภทสหาย มีลักษณะสำคัญ ๔ ประการคือ

-ทุกข์ ทุกข์ ด้วย หรือ ไม่ยินดีด้วยความเสื่อมของเพื่อน

-สุข สุข ด้วย หรือ ยินดีด้วยความเจริญของเพื่อน

-โต้เถียงผู้ที่ติเตียนเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนอื่นติเตียนเพื่อนของเรา ไม่ว่าต่อหน้าและลับหลัง ก็ช่วยพูดจาชี้แจงให้เข้าใจซึ่งกันและกัน เพื่อนไม่ให้เพื่อนเสียหาย

-รับรองคนพูดสรรเสริญเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนพูดจาชมเชยเพื่อนก็พูดจาสนับสนุน

เราจะไปมองแต่ผู้อื่นก็ไม่ได้ ตัวเราเองก็ต้องทำตัวให้เป็นมิตรแท้สำหรับผู้อื่นที่ได้คบหากันด้วย

มิตรเทียม 4

1. คนปอกลอก คนประเภทนี้ไม่ใช่มิตรแต่แสดงตัวว่าเป็นมิตร ซึ่งหวังผลประโยชน์จากคนที่คบด้วย

-คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว

-เป็นคนเสียให้น้อย แต่คิดเอาให้ได้มาก

-มีภัยเห็นแก่ตัวไม่ยอมช่วยเหลือใคร แต่เมื่อตนประสบปัญญาแล้วจึงมาแกล้งแสดงตัวเป็นมิตร

-เป็นคนคบเพื่อนเพราะเห็นแก่ประโยชน์ของตัว

2. คนดีแต่พูด พูดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์

-เก็บของล่วงแล้วมาปราศรัย(พูด) คือ พวกที่คอยเรียกร้องความสนใจ ส่วนใหญ่แล้วจะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตมาพูด

-อ้างเอาของที่ยังไม่มีมาปราศรัย คือ พวกที่ชอบพูดในเรื่องของอนาคต พูดในทำนองการพยากรณ์ ทำตัวเป็นผู้รอบรู้

-สงเคราะห์ด้วยสิ่งที่หาประโยชน์มิได้ คือ ถ้าช่วยเหลือคนที่คบกันอยู่ก็จะช่วยเหลือแบบเล่น ให้สิ่งที่ไม่มีประโยชน์

-ออกปากพึ่งมิได้ เมื่อเพื่อนต้องการพึ่งเพราะมีความเดือดร้อนบางอย่าง ก็บ่ายเบี่ยงแบ่งรับแบ่งสู้

3. คนหัวประจบ เป็นคนที่คอยตามใจเพื่อน ให้เพื่อนเป็นผู้นำส่วนตนนั้นทำตัวเป็นผู้ตาม เพราะหวังผลประโยชน์ไม่ว่าสิ่งใดก็สิ่งหนึ่ง

-จะทำชั่วก็เออออ

-จะทำดีก็เออออ

-ต่อหน้าว่าสรรเสริญ

-ลับหลังนินทาเพื่อน

4. คนชักชวนในทางฉิบหาย คบเพื่อนเพื่ออาศัยเพื่อนเป็นเครื่องมือหาความสนุกเพลิดเพลิน

-ชักชวนให้ดื่มน้ำเมาอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

-ชักชวนเที่ยวกลางคืน

-ชักชวนให้มัวเมาในการเล่น

-ชักชวนเล่นการพนัน


cr: นิ้วกลม,prakal.wordpress , honghongworld.com , meekhao/boredpanda , คนรากหญ้า