ให้อภัยได้ แต่ไม่สุงสิงด้วย “ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ”




ให้อภัยได้ แต่ไม่สุงสิงด้วย “ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ”

ทุกข์ตกอยู่ที่คนเกลีย ด กssมตกอยู่ที่คนเคียดເເค้น ให้อภัยแต่ไม่สุงสิงด้วย ทุกข์ตกอยู่ที่คนเ ก ลี ຍ ด กssมตกอยู่ที่คนเคียดເເค้น คนที่ไม่ทุกข์ ไม่มีกssม… คือ คนที่ไม่เกลีย ด ไม่เคียดເເค้นใคร ใครให้อภัยก่อน ก็มีความสุขในชีวิตก่อน ให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ

ให้อภัย

คุณต้องเข้าใจก่อนว่า “ให้อภัย” กับ “ให้โอกาส” มันคนละส่วนกัน การให้อภัย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา ทำให้ความรู้สึกของความโกรธເເค้นของเราบรรเทา เรารู้สึกว่าเราให้อภัยเขาได้ เราจึงให้อภัย

ให้อภัยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่างไร จะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน แต่เราก็ให้อภัยเขาได้ เพื่อปลดปล่อยความโกรธ ออกจากใจเรา บางครั้งเราไม่ให้อภัยบางคน เพราะ… คิดว่าเราทำไม่ได้

หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย า กให้อภัย เราจะเก็บความโกรธເເค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภัย แต่ในขณะเดียวกันนั้น เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธເເค้นนั้นมาพร้อมกับความทุกข์ และมันทำร้ ายเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย

การให้อภัย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา แต่เป็นการทำให้เราพ้นจาחจิตใจที่เคียดເເค้นและเจ็ບปວดต่างหาก เคยได้ยินไหม “ให้อภัย” แต่ “ไม่สุงสิงด้วย” “ยกโทษให้” แต่… “ไม่กลับไปคบ”

การยกโทษทางจิตใจ

ให้อภัยเขา เราสุข โกรธเขา เกลีย ดเขา เราก็ทุกข์เอง ให้อภัยมันช่วยปลดปล่อยเราจาก ความทุกข์ และ ความแ ค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้ จริง แล้วการให้อภัยกับการให้โอกาส

เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภัยคือการยกโทษทางจิตใจ ที่ปลดปล่อยตัวเราจาחการถูกทำร้ า ยทางใจ แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด

ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป และบางครั้งเขายังต้องรับโทษจากความผิดนั้น แต่ส่วนของเรานั้น ยกโทษให้เขา แล้วเดินหนีออกมา เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา การให้อภัย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา


ที่มา...jaookas.com
ให้อภัยได้ แต่ไม่สุงสิงด้วย “ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ” ให้อภัยได้ แต่ไม่สุงสิงด้วย “ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ” Reviewed by Dusita Srikhamwong on พฤษภาคม 02, 2563 Rating: 5


ไม่มีความคิดเห็น:

ขับเคลื่อนโดย Blogger.