จบสูงแค่ไหนนั้นไม่ใช่ประเด็น การทำงานเป็นต่างหากคือสิ่งสำคัญ

จบสูงแค่ไหนนั้นไม่ใช่ประเด็น การทำงานเป็นต่างหากคือสิ่งสำคัญ

จบการศึกษาเป็นเสมือนก้าวเเรกของการที่เราเดินออกไปสู่โลกกว้าง ที่เราจะต้องเจอกับสิ่งต่าง ๆ มากมายในชีวิต ทุกคนก็ก็ต่างมุ่งมั่นที่จะไขว่คว้าชีวิตที่ดี มีการงานที่มั่นคง เเต่ถึงอย่างนั้นเราก็อยู่ในยุคที่ทักษะการทำงาน สำคัญกว่าการที่คุณจะเรียนสูงนั้นไม่ใช่ประเด็น การทำงานเป็นต่างหากคือสิ่งสำคัญ

ประเด็นสำคัญแรก คือการเรียน

ถ้าจะให้มองนั่นคือ การศึกษาเล่าเรียนมันเป็นเรื่องของคนนั้นเพียงคนเดียว แม้จะเรียนดี เรียนแ ย่ สุดท้ายก็อยู่กับคนนั้นเองทั้งสิ้น พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ญาติพี่น้อง ก็ไม่ได้ช่ ว ย เ ห ลื ออะไร สถานที่ที่เรียนจบมาก็ไม่เกี่ยว อยู่กับฝีมือตัวเอง และผลการเรียนออกมาดี ก็ย่อมมีแนวโน้มว่าอาจจะทำงานเก่ง นั่นก็เพราะกว่าจะจบก็ต้องฝึกฝนมากมายหลายวิธีการ

ถึงแม้อย่ างนั้นก็ตามการฝึกฝนในช่วงระหว่างที่กำลังเรียนอยู่นั้น ก็เป็นเพียงการอยู๋ในขอบเขตของสมมติฐานที่ว่าฝึกเพื่อเรียนรู้ ถ้าถูกก็แล้วไป แต่ถ้าผิ ดก็กลับไปแก้ไขใหม่จนกว่าจะดีขึ้น ซึ่งเป็นหลักง่ายๆ ของชีวิตนักศึกษา เชื่อว่าเคยผ่ านกันมาทุกคน สังเกตดีๆ จะเห็นว่าในช่วงที่เรากำลังศึกษาอยู่นั้น หากเราคิดผิด ทำผิ ด มันจะถูกลงโ ท ษเพียงอย่ างเดียวคือ เกรดหรือผลการเรียนจะออกมาไม่ดี หรือไม่ก็ติดเอฟต้องไปลงทะเบียนเรียนใหม่กับ เ ด็ ก รุ่นน้อง

บางคนก็ไม่ถือเพราะหน้าด้ า น บางคนเ ค รี ย ด มากเพราะอายกับการที่จะต้องไปเรียนกับรุ่นน้อง ชีวิตวัยเรียนมีเรื่องให้ เ ค รี ย ด ป ว ด ส ม อ งไม่กี่เรื่อง นอกนั้นเป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮาเสียเป็นส่วนใหญ่ บางคนถึงกับไม่อย ากจบออกมา เพราะยังอย ากสนุกกับชีวิตในช่วงวัยนี้ต่อไปอีก แต่เมื่อถึงเวลาจบก็ต้องจบ อยู่ที่ว่าตอนจบของช่วงวัยจะจบออกมาดี หรือจบออกมาแบบไม่ได้เรื่อง ซึ่งจะถูกนำไปพิสูจน์ต่อไปในช่วงชีวิตวัยทำงาน

ประเด็นสำคัญที่สอง คือการทำงาน

การทำงานคือการพิสูจน์คุณภาพของคน ว่าคนคนนั้นมีคุณภาพแค่ไหน คุณภาพมากแค่ไหนวัดกันอย่ างไร ง่ายๆ เลยก็แค่วัดว่า ผลของงานที่ทำสัมฤทธิ์ออกมามันเกิดคุณค่า หรือประโยชน์แก่คนอื่นมากแค่ไหน นั่นแหละคือคุณภาพ จะเห็นว่าตอนเรียนเราไม่วัดผลการเรียนแบบนี้เลย การเรียนเป็นอะไรที่ง่ายสอบไม่ผ่ านก็ลงเรียนใหม่

แต่ถ้าทำงานแล้วทำไม่ผ่ านจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เสียเวลา เสียเงิน เสียใจ ถูกเจ้านายด่ า เพื่อนร่วมงานขาดความเชื่อถือ ทั้งหมดนี้คือโลกของความจริง โลกที่แสนเ จ็ บ ป ว ด เมื่อทำผิดพลาดขึ้นมา ในขณะเดียวกันมันก็เป็นโลกที่หอมหวานเมื่อเราทำงานสำเร็จขึ้นมา เกิดคุณค่าต่อผู้อื่นในวงกว้าง

สังเกตดีๆ ชีวิตในช่วงกำลังเรียนคือช่วงอยู่ในโลกของจินตนาการ แต่ชีวิตในช่วงทำงานมันคือโลกแห่งความจริง คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทั้งหลายเขาเชื่อว่า ถึงแม้เรียนจบจากช่วงชีวิตวัยเรียนแล้ว เขาหาได้คิดว่าเขาต้องหยุดเรียนรู้อยู่แค่นั้นไม่ แต่กลับกลายเป็นว่าพอจบการเรียนในช่วงวัยเรียน จะต้องศึกษาแบบจริงๆ จังๆ ต่อในระดับที่สูงขึ้นไปอีก

คือระดับมหาวิทย าลัยชีวิต ซึ่งจะต้องเรียนรู้ทุกลมหายใจ เพราะมันจะมีผลได้ และเสียในทุกครั้งที่ลงมือทำอะไรก็ตาม และจะต้องศึกษาไปจนวันต ายในมหาวิทย าลัยชีวิตแห่งนี้

ส่วนคนที่ชีวิตล้มเหลวก็มีสาเหตุเพียงสาเหตุเดียวก็คือ ไม่เรียนรู้ที่จะแก้ไขในสิ่งที่ผิดให้ถูกต้อง มันก็ผิ ดซ้ำ ๆ จนหาคุณภาพไม่ได้ และสิ้นความน่าเชื่อถือในที่สุด และสุดท้ายก็คือล้ ม เ ห ล ว


ที่มา...ธรรมดีได้ดี