แด่ลูกหนี้ที่รัก...ให้ยืม ไม่ใช่ให้ 'ทาน' คืนมาบ้างก็ได้

แด่ลูกหนี้ที่รัก...ให้ยืม ไม่ใช่ให้ 'ทาน' คืนมาบ้างก็ได้

ลูกหนี้ที่รักทั้งหลาย คุ ณยังจำได้หรือไม่? เวลาที่คุ ณเดือดร้อน

จำเป็นที่จะต้องใช้เงินสักก้อน ในช่วงเวลานั้นใครหยิบยื่นเงินนั้นให้คุ ณ

การให้เงินยืมไปนั้นก็เหมือนกับการให้ใจไป

เพราะเขาอยากช่วยเหลือ ไม่อยากให้ เลยให้ยืมเงินไป

แต่พอคุ ณได้เงินไปแล้ว คุ ณเคยคิดถึงคนที่ช่วยเหลือคุ ณบ้างไหม?

บางคนตอนมายืมสัญญาเป็นอย่างดี ว่าจะคืนเวลานี้ไม่ผิดนัดแน่นอน

แต่พอถึงเวลากลับหายตัวไป ติดต่อไม่ได้ พยายามหนีหน้าไม่อยากเจอ

พอทวงบ่อยๆก็กลายเป็นไม่พอใจใส่กัน ทั้งๆที่สัญญากันไว้แล้วอย่างดี

ตอนมายืมแทบจะคลานเข่ามาขอ พอจะคืนเจ้าหนี้ต้องกราบงามๆเพื่อขอคืน

ลูกหนี้จะรู้บ้างไหม? ว่าบางครั้งเจ้าหนี้ก็ไม่ได้มีเงินมาก แต่เขาก็อุตส่าห์ให้คุ ณยืม

จนสุดท้ายเขาแทบจะไม่เหลือเงินในกระเป๋า เลยต้องมาขอคืนจากคุ ณตามที่สัญญาไว้

แต่คุ ณกลับไม่สนใจใยดี ไม่แคร์ว่าเขาจะเป็นยังไง ทั้งๆที่วันนั้นคุ ณเดือดร้อน

เขายื่นมามาช่วย แต่พอถึงคราวเขาเดือดร้อน คุ ณกลับปัดมือเขาทิ้งไม่ใยดี

การให้ยืมคือต้องคืน ไม่ใช่ให้ทานที่จะให้แล้วให้เลยไม่หวังอะไรตอบแทน

เพราะฉะนั้นถ้ายืมไปแล้วก็คืนกันบ้าง ใจเขาใจเราหน่อยนะ

ที่มา...songworldnull.com