เราไม่มีทางเป็นคนดีได้ ในสายตาของคนที่มีอคติกับเรา

เราไม่มีทางเป็นคนดีได้ ในสายตาของคนที่มีอคติกับเรา

ณ ริมทาง มีร้านกาแฟเล็กๆอยู่ร้านหนึ่ง มีที่นั่งเป็นโต๊ะยาวหน้าร้านเหมือนบาร์ มีเก้าอี้วางเรียงกันอยู่ 4-5 ตัว

หญิงสาว 2 คน นั่งดื่มกาแฟอยู่บาร์หน้าร้าน โดยหญิงสาวที่มาทีหลัง ก็สั่งกาแฟ พร้อมกับวางร่มที่ถือมาด้วยพิงไว้ที่เก้าอี้ หญิงสาวคนแรกดื่มกาแฟจนหมดด้วยความเร่งรีบ จากนั้นก่อนลุกออกจากร้าน ก็ได้หยิบร่มออกไปด้วย

หญิงสาวคนที่สองร้องทัก “คุณคะ นั่นร่มของฉันค่ะ” พร้อมมองค้อนใส่

หญิงสาวคนแรกมองแบบเขินๆ พร้อมพูดว่า “จริงด้วย วันนี้ฉันไม่ได้ถือร่มมาด้วยหนินะ ขอโทษนะคะ ลืมไปเลย” เธอวางร่มคืนที่เดิม แล้วเดินออกจากร้านไป

เมื่อหญิงสาวคนแรกกำลังจะไปรับลูกที่โรงเรียน เห็นฝนกำลังจะตก จึงแวะเข้าร้านขายของเพื่อซื้อร่ม และเธอก็ได้ซื้อเผื่อให้ลูกด้วย เป็น 2 คัน แล้วเธอก็ขึ้นรถเมล์เพื่อจะไปรับลูกที่โรงเรียน

แต่เมื่อขี้นมาบนรถ หญิงสาวคนแรก ก็ได้พบกับหญิงสาวคนที่สองที่เจอกันอยู่ร้านกาแฟริมทางเมื่อสักครู่

หญิงสาวคนที่สองมองไปที่มือของหญิงสาวคนแรก แล้วยิ้มเยาะ จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “วันนี้แอบเนียนเอาร่มของคนอื่นมาได้เยอะเลยนะ”

หญิงสาวคนแรกรีบปฏิเสธ “ไม่ใช่นะคะ ร่ม2คันนี้ ฉันเพิ่งไปซื้อมาเมื่อกี้เอง”

หญิงสาวคนที่สองจึงตอบกลับว่า “เมื่อกี้เธอก็ยังแอบหยิบร่มของฉันเลย ถ้าฉันไม่เห็นก่อน เธอก็คงเอาไปแล้วแหละ”

คนทั้งรถต่างก็มองมาที่ญิงสาวทั้งสอง และพากันคิดไปว่า หญิงสาวคนแรกขโมยร่มของคนอื่นมาจริงๆ

หลายคนมักจะตัดสินคนอื่น เพียงเพราะสิ่งที่เห็นแค่ไม่กี่นาที ทั้งๆที่ยังไม่รู้จักคนคนนั้นดี หรือยังไม่รู้ความจริงด้วยซ้ำ โดยเฉพาะถ้าเรามีความทรงจำที่ไม่ดีกับใคร เราก็จะมองสิ่งที่เขาทำไม่ดีไปหมดทุกอย่าง

เหมือนกับความเชื่อที่เรามักถูกปลูกฝังกันมาจนคิดไปแบบนั้นจริงๆ เช่น

รถคันไหนที่ขับไม่เก่ง ดูเก้งก้าง คนขับต้องเป็นผู้หญิง

รถคันไหนขับเร็ว ใจร้อน คนขับต้องเป็นผู้ชาย

พ่อค้า แม่ค้า เป็นพวกปากจัดปากร้าย ชอบโกงตาชั่ง

เรามักไปตัดสินใครต่อใครด้วยอคติของเราก่อนเสมอ ซึ่งมักจะทำให้เกิดความเข้าใจผิดได้ง่าย และเราก็อาจจะเป็นอคติของคนอื่นด้วยเช่นกัน หยุดตัดสินคนอื่น แล้วพูดคุยสอบถามเพื่อหาความจริงกัน ลดความขัดแย้งจะดีกว่า

ที่มา bitcoretech.com