อย่าเป็นคนเก่งที่แล้งน้ำใจ จงเป็นคนธรรมดาทั่วไป ที่ “มีน้ำใจ” และไม่เห็นแก่ตัว

อย่าเป็นคนเก่งที่แล้งน้ำใจ จงเป็นคนธรรมดาทั่วไป ที่ “มีน้ำใจ” และไม่เห็นแก่ตัว

“น้ำใจอยู่ที่คนให้ ไม่ใช่คนรับ” ว่าด้วยเรื่องของน้ำใจมีคุณแม่ท่านหนึ่ง.. เล่าเรื่องของลูกสาวตน และได้ขอคำปรึกษาว่า จะแนะนำลูกอย่างไรดี? ลูกสาวเป็นเด็กดี มีน้ำใจกับเพื่อนๆ แต่โลกในความเป็นจริง ก็ไม่เหมือนที่เราคาดหวังบางครั้ง

แม้ลูกจะมีน้ำใจกับเพื่อนๆ แต่เพื่อนๆ บางทีก็ไม่ได้ให้ความมีน้ำใจตอบ แถมบางที ยังถูกเพื่อน รังแ ก และเอาเปรียบ ลูกสาวคุณแม่ ผิ ด หวังกับสิ่งเกิด เลยไม่แน่ใจว่า..

การมีน้ำใจกับเพื่อนๆ แบบนี้ถูกหรือไม่!! แม่สงสัยและเริ่มไม่แน่ใจว่า.. จะตอบลูกอย่างไรดี? อย่างไรก็ตาม คุณแม่ก็ต้อง

มีความเชื่อมั่นก่อน ในเรื่องการทำความดี มีน้ำใจกับคนรอบข้าง จึงจะให้ความเชื่อมั่นกับลูกได้ และต้องให้กำลังใจ และชื่นชมในสิ่งดีๆ ที่ลูกทำไป พ่อแม่บางคน อาจจะบอกลูกว่า…

“ถ้าเป็นแบบนั้น เราก็ไม่ต้องไปดีกับคนอื่นมากนัก” หรือ “สังคมก็เป็นแบบนี้ ไม่มีใครจริงใจ”

แม้กระทั่ง สอนให้ลูกมองโลกในแง่ร้ ๅย ถ้าไม่จำเป็น ก็ไม่ต้องทำดีกับใคร ไม่ต้องจริงใจกับใครด้วย

เพื่อจะได้ไม่ต้องมาผิดหวังทีหลัง คำสอนเหล่านี้.. ทำให้เกิดความ ก ลั วในใจเด็ก แล้วถ้าได้ฟังบ่อยๆ เด็กบางคนมีความหวาดระ แ ว ง ไม่กล้ๅที่จะเปิดใจ

สร้ๅงความสัมพันธ์ใกล้ชิด กับใคร กลายเป็นแผ ล ในใจของเด็ก พ่อแม่ควรให้ความมั่นใจ กับเด็ก ให้มีกำลังใจ และแน่วแน่ ในความดีที่เราทำไป อย่ๅงน้อยๆ สิ่งดีที่ทำก็ดีกับตัวเอง ให้มีความหนักแน่นในความดีที่เรายึดมั่น

อย่างที่สอง…

รับฟังและยอมรับความรู้สึกผิดหวังของลูกบอกกับลูกว่าเป็นธรรมดาที่ชีวิต เราต้องเจอเรื่องผิ ด หวัง เรื่องบางเรื่อง ก็ไม่เป็นเหมือน ที่คาดหวัง เรื่องจริงที่เกิดขึ้นก็คือ “เราไม่สามารถควบคุมการกระทำของคนอื่นได้” เราทำได้แต่เพียง ตัดสินใจว่า.. เราจะทำแบบไหน เป็นอย่างไร?

อย่างที่สาม…

เข้าใจในตัวตนและให้ลูกได้ตัดสินใ จ และเรียนรู้เองว่า จะทำอย่างไรต่อไปในบทเรียนที่เขาได้เจอ จะเป็นประสบการณ์ชีวิตที่สอนเขาในวันข้างหน้าว่า.. เป็นธรรมดา ที่ในชีวิตของคนเรา ต้องพบเจอกับเรื่องผิดหวัง และหลายๆครั้งที่ความผิดหวังที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้ เพราะเกิดจากคนอื่น ก็ขอให้อย่ๅท้อแท้ และมีกำลังใจ ในการทำความดีต่อไปเพื่อความสุขสบายใจ เขียนมาถึงตรงนี้แล้ว ทำให้คิดถึงคำพูดหนึ่ง ที่บอกไว้ว่า… เรามีน้ำใจกับเขา ถึงเขาไม่เห็นน้ำใจเรา ก็ยังดีอยู่ การที่เขาไม่มีน้ำใจกับเรา ไม่ได้ทำให้เรา กลายเป็นคนไม่มีน้ำใจไป

“น้ำใจอยู่ที่คนให้… ไม่ใช่คนรับ”


ขอขอบคุณ : นิยายเรื่อง ทานตะวัน ของ ว.วินิจฉัยกุล