ลูกชิ้นไม่กี่ไม้ซื้อใจหมาเชื่องได้ แต่คนทำดีด้วยแค่ไหนก็ยังต้องคอยระวัง

ลูกชิ้นไม่กี่ไม้ซื้อใจหมาเชื่องได้ แต่คนทำดีด้วยแค่ไหนก็ยังต้องคอยระวัง

ประสบการณ์ที่ผมเคยเจอมากับตัว เมื่อตอนที่ผมอายุยังน้อย จะมีสุนัขอยู่หนึ่งตัว ที่มักจะเห่าใส่ผมตลอด เวลาที่เดินผ่านหน้าบ้านของมัน และทำท่าจะกระโจดใส่ทุกครั้ง

เวลาที่พ่อใช้ผมไปซื้อของ ผมจึงไม่ค่อยอยากจะไปและบอกเหตุผลว่า กลัวสุนัขตัวนั้นจะหลุดออกจากบ้านแล้วกระโจดใส่ผมสักวัน พ่อตอบกลับมาว่า “อย่าไปกลัวมันเลย หมาที่มันดุๆ ถ้าเราให้ลูกชิ้นมันทุกวัน วันนึงมันก็เชื่อง”

ผมจึงได้ลองทำตามที่พ่อแนะนำ โดยการเจียดเงินวันละ 5 บาท เพื่อซื้อลูกชิ้น 1 ไม้ให้มันกินทุกวัน ช่วงแรกๆมันก็ขู่ และเห่าผมเหมือนเดิม โชคดีที่มีประตูรั้วกั้นเอาไว้ ไม่งั้นมือของผมก็อาจจะขาดไปแล้ว แต่ผ่านไป 1 อาทิตย์ มันกลับเลิกเห่าผมและกระดิกหางรอผมทุกเย็น เพื่อที่หวังจะได้กินลูกชิ้นจากผม

วันหนึ่งเจ้าของปิดประตูไม่สนิท ทำให้มันหลุดออกมา และก็วิ่งมาหาผมด้วยความดีใจ และเราก็ได้เล่นหยอกกัน และได้เป็นเพื่อนกันตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

คำสอนของพ่อผม ทำให้ผมเข้าใจคำว่า “หมาที่ว่าดุ เมื่อเราหยิบยื่นไมตรีให้ ดุแค่ไหนก็กลายเป็นเชื่อง” แต่กับคนต่อให้เราจะทำดีด้วยแค่ไหน หรือเลี้ยงดีแค่ไหนก็ตาม ยังหักหลังกันได้

ลูกชิ้นเพียงไม่กี่ไม้ สามารถซื้อใจหมาได้ตลอดชีวิต แต่คนเลี้ยงดีแค่ไหน ก็ยังเชื่อใจไม่ได้ บางคนก็ดีด้วยจริง แต่บางคนก็ดีแค่ต่อหน้า แล้วเอาเราไปนิทาลับหลังก็มี

สิ่งที่เราทำได้คือ รักษาคนที่ดีกับเราไว้ให้ดีที่สุด ส่วนคนที่ต่อให้เราจะทำดีด้วยแค่ไหน แล้วเขาไม่ได้ให้ค่าความดีเรา ก็ปล่อยเขาไปเถอะ


ที่มา...bitcoretech.com