ถ้าเราเดินออกมา จากคนที่ทำให้ทุกข์ได้เมื่อไหร่ เราก็จะหมดกรรมเมื่อนั้น

ถ้าเราเดินออกมา จากคนที่ทำให้ทุกข์ได้เมื่อไหร่ เราก็จะหมดกรรมเมื่อนั้น


ทุกคนล้วนอ ย า กเจอคนที่ดี คนที่จริงใจ บางครั้งดีกับเค้าเท่าไหร่ เค้าก็กลับ ร้ า ย ใส่เรา

แต่ถ้าวันหนึ่งผลบุญที่เรามี ดลบันดาลให้เราพบเจอแต่คนดีๆ

เราก็ต้องเป็นคนดีให้เหมาะสมกับที่ได้พบคนดีๆ ด้วย

เมื่อบุญให้ผล.. เราจะพบคนดีคนจริงใจคนที่มีความมั่นคง เข้ามาทำให้มีความสุขมากขึ้นในชีวิต

เมื่อ ก ร ร ม ให้ผล เราจะพบคนไม่ดีไม่จริงจังไม่จริงใจไม่ให้เกียรติ

ไม่ซื่อสัตย์ไม่ชัดเจนไม่มั่นคง ฯลฯ เข้ามาทำให้มีความทุกข์มากขึ้นในชีวิต

ถ้านิสัยของเราดีขึ้นในวันที่พบคนดี จึงเรียกว่าพบคนดีในเวลาที่เหมาะ

เหมาะในที่นี้ คือมีความพร้อมที่จะรักษาความรัก

ถ้านิสัยของเรายังไม่ดีขึ้นในวันที่พบคนดี แบบนี้แนวโน้มคือนิสัยเสียๆ ของเรา

จะเป็นตัวที่ทำให้คนดีๆออกไปจากชีวิตเราได้ ตราบใดที่ไม่คิดแก้ไขนิสัย ร้ า ย ๆ ของตัวเองให้ดีขึ้น

แนวโน้มคือชีวิตเราก็จะดึงดูดคนที่แย่ๆ ดึงดูดคนแบบเดิมที่ห่วยๆ เข้ามาเหมือนเดิม

ถ้านิสัยของเราดีขึ้นในขณะที่ยังต้องเจออยู่กับคนไม่ดี

ความดีหรือ ก ร ร ม ดีของเราตรงนี้ ไม่ใช่สิ่งที่จะรับประกันได้ว่า

จะสามารถเปลี่ยนใครให้ดีขึ้นได้ แต่ความดีนั้น จะทำหน้าที่ดึงดูดคนดีๆ เข้ามาในวันหน้าแทน

และมักจะเป็นในเวลาที่เหมาะด้วย การเจอคนดีแต่รักษาคนดีไม่เป็น

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ ไม่รู้จักการต่อบุญใหม่ร่วมกัน แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นเพราะ

หวงนิสัยเสียๆ ของตนมากกว่าคนดีๆ ที่เข้ามาในชีวิตนั่นแหละครับ

การเจอคน ร้ า ย ๆ แต่ยังยอมทนทุกข์อยู่ ตรงนี้คือการใช้ ก ร ร ม ในรูปแบบหนึ่ง

เมื่อไหร่ที่ทุกข์พอแล้วทนพอแล้ว ไม่อ ย า กเห็นตัวเองทนทุกข์ซํ้าซากต่อไป

คิดเดินออกมาได้เมื่อไหร่ เราถึงจะเรียกว่าหมด ก ร ร ม เมื่อนั้นครับ


ที่มา...longarndoodi